1. Chciałabym nauczyć się pisać, proszę o krytykę. Ufam, że wiesz o czym mówisz.
2. Piszę z serca i tylko z serca (ciągle bije, ale je kocham. Czy to toksyczny związek?)
3. Segreguję myśli na papierze, uważam, że wiersz to spierwiastkowane, nieskończone myślotoki. Nie odnajduję się w zawirowaniach matmy, ale tak celnie i niepodważalnie opisuje świat, że nie mogę jej zaprzeczyć.
4. Wjadę z buta, ale wydaje mi się, że rozumiem świat. Nigdy jednak nie zaszkodzi poddać wszystkiego w wątpliwość - tak właśnie paradoksalnie wydaje mi się, że go zrozumiałam. I tak wciąż, raz za razem robię kolejną dziurę w całym... I ją zaszyję.
5. Nie znam się na poezji, ale z całej duszy chcę się na niej poznać. Proszę o polecanie mi dawnych mistrzów, których lektura mi w tym pomoże :)
6. Oprócz pisania wierszy, staram nauczyć się jeszcze rysunku, muzyki i pokory, jeśli jeszcze nie jest za późno.
7. Nie rozumiem wierszy białych O_O
8. Powinnam być odpowiedzialną, dojrzałą studentką, a mentalnie jestem nastolatką z problemami ;') Myślę, że widać to w moich pracach
9. Walczę o to, aby słowa zachowały swoje znaczenie, dlatego mogę być uznana za czepialską... I dobrze :D
10. Miłego dnia :)