X
Kocham Cię.
biały (bez rymów)
2020-01-12 00:46
Debiut
"A ci, którzy tańczyli, zostali uznani za szalonych przez tych, którzy nie słyszeli muzyki."
Friedrich Nietzsche
Friedrich Nietzsche
Złoty jesienny świergocie,
który budzisz mnie do życia,
moja krwi płynąca przez arterie,
mój duchu,
który serce napawa nadzieją,
troską i radościa zmieszaną z krwią,
każdy Twój pocałunek jak zapach jesieni wiatru,
który zabiera mnie nad połacie ziemi,
przybliża mi niebo wskazane Twoimi ramionami,
uśmiechu niosący płomień,
morze oczu, na którym dryfuję,
miłości malowana przez Géricault
oddechu anioła
kuszący mnie ku sobie,
szkicując codzienny wzór piękna
który budzisz mnie do życia,
moja krwi płynąca przez arterie,
mój duchu,
który serce napawa nadzieją,
troską i radościa zmieszaną z krwią,
każdy Twój pocałunek jak zapach jesieni wiatru,
który zabiera mnie nad połacie ziemi,
przybliża mi niebo wskazane Twoimi ramionami,
uśmiechu niosący płomień,
morze oczu, na którym dryfuję,
miłości malowana przez Géricault
oddechu anioła
kuszący mnie ku sobie,
szkicując codzienny wzór piękna
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
2 razy
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Galba c.(*)
2023-03-15
Powabny wiersz z elegancką stylistyką...
Mitylene
2020-01-12
Świergot zazwyczaj budzi skojarzenia z wiosną , atu zaproponowano jego byt w pięknych refleksach jesieni :) Podoba mi się odniesienie do malarstwa Géricault, które jest pełne dynamizmu tak jak ten wiersz. Wszystko w nim ciekawie i płynnie przenika się nawzajem : krew płynąca będąca atrybutem życia, uczucia, które są siłą napędową egzystencji. Ten "wzór piękna" naszkicowany na końcu budzi moje skojarzenia z matematyką i jest interesującym podsumowaniem uduchowionych refleksji przedstawionych w wierszu . Pozdrawiam !
Algirdas(*)
2020-01-12
Bardzo mi się podoba, jesień wiatru, morze oczu, na którym dryfuję, uśmiech niosący płomień, niebo wskazane ramionami... W słowie "ziemi" jedt jedno "i" za dużo.
Pozdrawiam!
Pozdrawiam!
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Nie było godzin tych...
- wunderbaum
Noc - czyli wiersz, który zgubiłam i nie odzyskałam całego
- Meyling Nall
dzika plaża
- samisen
Na nieboskłonie
- Waldi1
Ty kwitniesz
- Waldi1
z ostatniej chwili
- Yaro
Niedosyt
- Ananthi
… A na imię mu dano – Natchnienie
- Renezja
krótka piosenka o miłości
- Yaro
Apetyt na życie
- Katarzyna Ł.(*)
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności