Psikus
jakby już ciebie nie było
spoza koloru swych oczu
wyjmij i pokaż swój ślad
teraz pomyśl, co potem
przez ramię swe widzisz
i choć już nie zmienisz, to
chcesz tylko z powrotem
byłeś tym, czego chciałeś
obsesją umysłu i ciałem
że to, że tamto, że mi i
dlaczego, tak się starałeś
sobie opowiedz o sobie
jakby nikogo więcej nie było
w sztuce, którą żeś pisał
jak niekończący się prolog
a tu taki psikus...
Ocena wiersza
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: niebieski
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Taki psikus. Co możemy o sobie więcej powiedzieć?
Pozdrawiam
Bardzo mi się podoba :))
Pozdrowienia świetliste :))
Cóż my właściwie o sobie wiemy? Czy przypadkiem nie więcej, niż niejeden wie o nas nasz znajomy, przyjaciel, a nawet bliski spotykany oko w oko? Nasze tu słowa, które pisaliśmy, konkretnie do siebie, miedzy sobą, do innych, z innymi, obok, a jednak... Tymi tu słowami, naszymi wierszami i komentarzami, skróciliśmy czas "dobrego" poznania się w realu o setki rozmów i sytuacji niezbędnych tam do ukształtowania się relacji, którą można by określić trwale wartościową, jak np. przyjaźń, nie sądzisz?
Wszystko się zmienia, widzę to wszędzie, ale zmienia się tylko powierzchnia, bo za nią - choćby wyglądała, jak sterta zwalonej szarej blachy pod szarą ścianą, która niczym nie zachwyca, (no, jak zachwyca, jak nie zachwyca!), to za nią uważny obserwator, być może ze zdziwieniem, ale odkryje głębię pełną żywych kolorów i barw Życia, tego wiecznie wirującego Źródła wszelkiego zachwytu, którym podzielić się z innym człowiekiem, wydaje się niemożliwe, no bo jak? A jednak, dobrze wiesz, że tak nie jest. Im doskonalej i choćby, jak najwierniej oddajesz w formie wiersza to, na co zwróciłeś uwagę, a co obdarzyłeś wartością, tym lepiej przeziera przez Twoje słowa to żywe Coś i o wiele, wiele bardziej, głębiej dotyka otwartego Czytelnika, niż raz zapisane wyrazy, frazy i zdania, bo Prawdę się wyczuwa, a nie rozumie, bo Prawda nas łączy, a poeci dosięgając jej, rozszerzają świadomość Człowieka...
W każdym razie, najważniejszym Twoim wierszem, jaki miałem przyjemność poznać, jesteś Ty, Kornel Passer. Baw się dobrze, gdzie Cię Twoje skrzydła zaniosą :) Pozdrawiam, ale się nie żegnam z Tobą, bo... Nie wiem, nie mam powodu i dziękuję, że skłoniłeś mnie do rozmyślań, z których jednak większość tym razem zapisałem powyżej ;) A jeśli coś tam zawoalowane mi wyszło, to wiesz, że z ewentualnych dwojga znaczeń moich słów, raczej właściwe jest to jaśniejsze :)) Pozdrawiam
Świetnie skomponowany utwór i dopracowana atmosfera. Gratuluje.
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności