Wydaje się więc, że poezja, to jakiś super Mechanizm na bazie kosmicznej technologii, do której niektórzy ludzie mają dostęp; "Dostrzeganie niewidzialnego i dotykanie nienamacalnego", "Podróże w czasie i przestrzeni", "Popłynęłam niemal astralnie, wiem". Właśnie :) Niech się przędzie piękno, Suvi, bardzo ładnie mnie czytasz, a "zyliardy" zabieram, bo mi się już miriady znudziły. Dzięki :)

Niech więc nadal w tym uniesieniu Cię niesie i roznosi wieść o tęczy, co się wzniosła wnet po burzy, na pamiątkę pierwszego uniesienia, zachwytu świtu, zdziwienia kwiatów... Pozdrawiam i dobranoc :)

Myślisz? Nie, lepiej nie, bo gdzie by to nas zaprowadziło? Może nawet byśmy się tego nigdy nie dowiedzieli ;) Pozdrawiam

Sam jeszcze ćwiczę odrywanie się od wszystkiego, ale powolutku ufoludku, bo "jeśli nie widzę wyraźnie", to... poczytam sobie jeszcze wiersze, może jakiś napiszę i dobrze, byle wszystko robić wzorem Mateczki Ziemi, czyli "w uniesieniu" ku Słońcu. Bierz, bierz, Osiu ;))

Poeta stara się nazwać wszystkie przejawy rzeczywistości i robi to każdy ze swojego punktu widzenia i skupioną uwagą na tym, co tam sobie wybrał, gdzie i jak będzie o tym opowiadał. Sposób jego wypowiedzi zależy od możliwości, jakie uaktywnił będąc człowiekiem. Świadomość i warsztat rozwija się wraz z obserwacją kogoś z głębi, kto nie widzi i nie czuje więcej, a wie. Wie coś takiego, co czasem szepnie i zmienia postać rzeczy. Jest też pewien stopień zaufania do źródła, które zaufało z kolei człowiekowi na tyle, że mu podsuwa "pytania", aby ten wyraził je poprzez siebie, jak najpiękniej potrafi. Ludzie to robią w różny sposób. Nie każdy musi znać się albo lubić poezję, to oczywiste. Nasz sposób wyrazu, to słowa, więc nie dziwi mnie, że tu jestem, bo lubię dzielić się swoimi przygodami w poezji, zwłaszcza tym, którzy wiedzą o co chodzi, bo też są w tym. Słowem, bawmy się, bo ta piaskownica jest kosmiczna i tylko po to, żeby się zachwycać mocą nie skrępowanego niczym tworzenia :)
Dziękuję Ci za Twój komentarz, porozmyślałem sobie z Tobą... Zawsze dochodzi się do istoty rzeczy, odsuwając ze swej drogi na bok inne rzeczy ;)

"Poziom lekkiego uniesienia" - chciałbym żeby ludzie byli stale na takim poziomie. Świat by się zmienił, może poszerzył i może by w końcu można było odpocząć ;-) To niech tak będzie. Pozdrawiam z lekkiego poziomu uniesienia :-)