Obraz obumarłego ciała/ziarna, które odradza się do czegoś nowego i niewiadomego. Wieloznaczna ale spójna metafora o pięknej i ciekawej konstrukcji. Klimat smutku ale i nadziei. Na pewno to poezja wysokich lotów.
Bardzo Ci dziękuję, Kornel. Sporo już czasu szarość żywota mnie gniecie tak, że nie zaglądam tu, bo nie dam rady pisać, komentować, nic, jakoś tak, żałośnie nawet. Ale może właśnie dlatego nosiłem w sobie chęć napisania wiersza o lotosie, który pono z dna mulistego rozpoczyna swą podróż, co bym mógł siebie samego pocieszyć, albo tylko skwitować podobieństwem... W każdym razie pomogło, choć zmęczył mnie obficie. Tym bardziej wdzięczny jestem za Twój przychylny komentarz. Pozdrawiam spod Hamburga.
PS: Mam nadzieję, że wkrótce wrócę tu z energią na setki zaległych wierszy i komentarzy ;)
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.