Osiu Kochana jesteś :)))
Dziękuję .
No to fakt ,uciekamy tam gdzie chociaż przez jakiś czas możemy być sobą .
Przesyłam pozytywną energię i ściskam mocno.

:)Jestem już w tym wieku że zaczynają mi uciekać słowa które próbuję wpleść w wypowiadane zdania i denerwuję mnie bardzo w tych czasach że używa się słów których nie znam znaczenia a często je słyszę więc to zainspirowało mnie do napisania tego co czuję inaczej mocniej w ten sposób żeby miało to dosadny sens wyraziło mój lęk gniew .Nie spodziewałam się że będzie dobrze odebrany ponieważ ile ludzi tyle zdań. Tak bardzo mnie przeraża że ludzie którzy są u góry gdzie powinni dodawać nam otuchy w tych trudnych czasach , sieją ferment nie zgodę i tak właściwie nie potrafią przyznać się do klęski .Boję się jak wielu ale czasem zwyczajnie pomimo starań nic nie da się zrobić i trzeba zdać się na koleje losu i przyjąć z pokorą a nie porywać się z motyką na słońce niszcząc wokół siebie wszystko. Pozdrawiam .

Dziękuję:)
Również pozdrawiam.

Fakt.

Pięknie dziękuję Beatko :)
Ja też jeszcze mam nadzieję i wierzę w ludzi bardzo bardzo .
Depresja niestety dopada coraz więcej ludzi i musimy się nawzajem wspierać być empatycznymi , mieć swoje zdanie walczyć o nie ,nie dać się i zawsze mieć nadzieję na lepsze jutro pomimo wszystko.
Pozdrawiam cieplutko :)

Dziękuję. Pełna zgoda. Cieszą takie postawy. Pozdrawiam Panią i męża.

Aha Kasiu, poczułam też potrzebę obsypania Twojego wiersza gwiazdkami.
I Tobie również życzę wiele pogody ducha i zdrowia:)

Panie Bogumile, przede wszystkim dziękuję za słowa otuchy bo w tych dziwnych czasach są one potrzebne wszystkim bez wyjątku.
Oboje z mężem jesteśmy dla siebie solidnym oparciem ale są ludzie samotni, schorowani, z depresją którym odbiera się możliwość kontaktów towarzyskich i nam wszystkim kawałek po kawałku zabiera się wolność, którą nawiasem mówiąc z łatwością, nawet bez cienia podejrzeń oddaliśmy. Media za nas myślą i gdzieś ten instynkt przetrwania zanika za cenę spokoju i konsumpcjonizmu.
Ja w tym wierszu widzę słuszny gniew i nazywanie rzeczy po imieniu. Trzeba określić dokładnie zagrożenie aby walczyć i nie poddać się.
Kto nie zna i nie kocha tej piosenki Czesława Niemena.
Gdybym nie wierzyła, że ludzi dobrej woli jest więcej nie interesowałaby mnie poezja.
Pozdrawiam Pana i całą rodzinę życząc pogody ducha i zdrowia:)

Są jednak tacy, którzy się nie poddają. W uszach mam tekst piosenki śpiewanej przez Niemena: "Lecz ludzi dobrej woli jest więcej i mocno wierzę w to, że ten świat nie zginie..." Pozdrawiam.