Twoje Wiersze - zanim zapomnę

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

16 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

LydiaDel

godzinę temu

Ten wiersz mnie zatrzymał na dłużej. Osobiście znam przypadki z demencją, to mnie przeraża. Niektóre fazy życiowe chciałoby się zapomnieć, lecz jakoś nie wychodzi. A te najpiękniejsze zatrzymajmy w nas, "póki mi demencja wszystkiego nie skradnie".
6/5 Serdeczności

Waldi1

dwie godziny temu

pięknie i dobrze robisz ... pozdrawiam serdecznie …

Larisa

trzy godziny temu

Odbieram wiersz w żartobliwym tonie, bo wspomnienia opierają się na pamięci.
Jednakże zgadzam się z Peelką, że wszystko, co nam zostanie, to będą wspomnienia... a zatem kolekcjonujmy piękne chwile przed zachodem słońca;)
Serdecznie pozdrawiam, Ajw:)

Bożena Joanna

cztery godziny temu

Trafiłaś w mój czuły punkt, boję się demencji. W wierszu piękny ukłon w stronę wspomnień, które w pewien sposób umilają życie zwłaszcza, kiedy pędzi ku końcowi.
Serdecznie pozdrawiam

Elżbieta

cztery godziny temu

Mej nadzieję, że Ciebie ominie, nie każdego chowa w watę! Na nią jedyny sposób, aktywność, a reszta, to geny, z nimi trzeba się pogodzić!
Serdeczności, Iwonko:)⭐

Marek Żak

pięć godzin temu

Ja teraz dużo podróżuję rowerem po okolicy, a te cztery ściany spokoju zapisuję:). Pozdrawiam

Lenia

ponad pięć godzin temu

Dlatego trzeba tak żyć, żeby zbierać piękne wspomnienia...podpisuję się pod Twoim wierszem, tez tak myślę:):)

Jastrz

ponad pięć godzin temu

Masz rację. Tego co mamy w pamięci nikt nam nie odbierze. (Może poza demencją, ale jak przedmówczyni uważam, że intensywne używanie mózgu chroni przed tą chorobą.)

Izka1^(*)

ponad pięć godzin temu

No to, co napisałaś w puencie, cbyba Ci nie grozi. Ja tak myślę, że poetom nie grozi demencja, bo cały czas ruszają mózgiem. Pozdrawiam z uśmiechem 🍁

Belamonte/Senograsta

ponad pięć godzin temu

nie wiemy jak będzie, oby wspomnienia nam do końca towarzyszyły, ale tak nie do końca jestem pewien, czy dlatego szukałbym wrażeń pięknych, z tą perspektywą starości, chyba jednak lepiej żyć dla tej chwili, co właśnie jest - ale starośc jest jednak jako myśl, przeczucia, chmura na horyzoncie. Pozdrawiam

Colette

ponad pięć godzin temu

Zamyśliłam się i mam nadzieję, że nie jest intencją wiersza, żebym uśmiałam się do łez. Temat demencji przeplata się w mediach z innymi chorobami cywilizacji. Przeraża i zasmuca...
Mam nadzieję, że jednak zostanie nam w umyśle trochę więcej niż puste i nic nieznaczące obrazy.
Podobno nadzieja matką...

Cieszmy się chwilą póki co!

Pozdrawiam z uśmiechem :)

Colette

ponad pięć godzin temu

*uśmiała

Krystek

ponad pięć godzin temu

Niech jak najdłużej wspomnienia
w wyobraźni zatrzymują obrazy
najpiękniejsze lata.
Serdecznie pozdrawiam, myśli
radosne zostawiam:)

sturecki

dziesięc godzin temu

To wiersz o przechowywaniu intensywności, zanim pamięć zacznie się przecierać jak tkanina.
Zamiast walczyć z czasem – zatrzymujesz obrazy, dźwięki, zapachy, nie „żeby żyć przeszłością”, ale żeby przyszłe ja nie zostało puste.
6/5
P.S. Gdybym miał dopisać maleńką puentę w Twoim stylu, to brzmiałaby ona tak:

zanim zapomnę
chcę mieć czym się zdziwić
gdy pamięć wróci
choćby na chwilę

sturecki

dziesięc godzin temu

No i dobrze, niech inni siedzą – ty zbierasz kilometry zamiast kurzu.

ajw

dziesięc godzin temu

Ludzie mnie czasem pytają po co tyle podróżuję, czemu nie siedzę na czterech literach. To jest moja odpowiedź :)

Odyseusz62

dziesięc godzin temu

Listopad to dobry miesiąc by wspominać lato nad morzem co też często robię.
Pozdrawiam,

ajw

dziesięc godzin temu

O, tak. Listopad i luty to dla mnie kryzysowe miesiące ;)

rzabaprzezrz

dziesięc godzin temu

:) Ojej, po co się spodziewać najgorszego., a kiedy już będzie demencja, będzie Ci wszystko jedno...w każdym razie zaskoczyłaś i wywołałaś uśmiech...s zauważyłam, że w życiu nie spotyka nas to, czego się obawiamy, ale inne rzeczy, więc nie warto się martwić na zapas... Dobrego dnia 🌞♥️

ajw

dziesięc godzin temu

To taki czarny humorek na koniec ;)

samisen

dziesięc godzin temu

Wiersz jest poruszającym zapisem walki z przemijaniem. Z jednej strony wyraża głęboki lęk przed utratą tożsamości, a z drugiej pokazuje determinację w pielęgnowaniu tego, co było piękne. Jest to głos na cześć pamięci i wyraz sprzeciwu wobec zapomnienia.
Moja mama chorowała na demencję to wiem, jak trudno jest wszystkim żyć

Miłego dnia
Pozdrawiam serdecznie 😀