X
To samo płótno
biały (bez rymów)
2024-03-01 00:03
Inspiracja MadziaLena ... wierszem Bracia Wilki i obrazem
ta sama rama
to samo płótno
tylko spojrzenie inne
na to samo jutro
drzewa są pobielone
niebo usiane gwiazdami
zamieć sypie puchem w oczy
lęk przenika serce
wataha wygłodniała
się skrada
wśród nich
jest jeden samotnik
podchodzą do zagrody
tam wieczerza
na nich czeka
niespokojny burek
ujada
to zmusza
do wyjścia gospodarza
uzbrojony w fuzję
w powietrze strzela
wataha
podkuliła ogony
ucieka
to samo płótno
tylko spojrzenie inne
na to samo jutro
drzewa są pobielone
niebo usiane gwiazdami
zamieć sypie puchem w oczy
lęk przenika serce
wataha wygłodniała
się skrada
wśród nich
jest jeden samotnik
podchodzą do zagrody
tam wieczerza
na nich czeka
niespokojny burek
ujada
to zmusza
do wyjścia gospodarza
uzbrojony w fuzję
w powietrze strzela
wataha
podkuliła ogony
ucieka
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
9 razy
Treść
6
4
5
5
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
1
5
7
4
0
3
1
2
0
1
0
0
0
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
MadziaLena
2024-03-04
Waldi - wzruszyłeś mnie ogromnie i dziękuję Ci bardzo 🌷
Niesamowicie mnie ucieszyło odczarowanie tego obrazu - w bardzo poetycki sposób - tak jak piszesz "ta sama rama, to samo płótno, tylko spojrzenie inne na to samo jutro" 😊
To jest ta tajemnica wierszy, obrazów, dzieł sztuki - każdy może odczuć je inaczej...
Pięknego dnia dla Ciebie i Twojej Żony ☀️
Niesamowicie mnie ucieszyło odczarowanie tego obrazu - w bardzo poetycki sposób - tak jak piszesz "ta sama rama, to samo płótno, tylko spojrzenie inne na to samo jutro" 😊
To jest ta tajemnica wierszy, obrazów, dzieł sztuki - każdy może odczuć je inaczej...
Pięknego dnia dla Ciebie i Twojej Żony ☀️
rafal_sulikowski(*)
2024-03-01
Pamiętam stada wilków w "Akademii Pana Kleksa". Tutaj wyraźnie w subtekście zawarta jest aluzja do Rosji, która sobie ostrzy zęby na kraje NATO. Nadzieja w tym, że ich pogonimy. Jeśli zaś się mylę, to i tak nie jest to dosłowna historyjka rodem z lasu, lecz aluzja do ewangelicznych złych mocy, od których uwalniał sam Jezus z Nazaretu. Super wiersz, ascetyczny w słownictwie, lecz bogaty semantycznie.
Bożena Joanna
2024-03-01
Stada wilków zawsze budziły strach, przypomniała mi się scena z Popiołów, kiedy Rafał Cedra walczy z watahą. Teraz te zwierzęta już nie atakują ludzi, ale strach pozostaje. Teraz chyba nie wolno do nich strzelać, chyba są pod ochroną.
Pozdrawiam!
Pozdrawiam!
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności