*

Czas " ..., Hummus, ..."-u
~~~~~~~~~~~~~~~~~~

czyli:
Bób, Homar/Hummus, Włoszczyzna
kontra:
Bóg , Honor, Ojczyzna

tryptyk
(bieżączka; wykopaliska; postscriptum)

- bieżączka

21 luty 2025 roku.
Dwa dni temu wyszedł z aresztu.
Pod koniec stycznia zatrzymali go (Marka)
i jego żonę urzędniczkę KPRM
Przyszli jak zwykle wcześnie rano i
od razy odseparowano od siebie (rodziców)
Dzieci jakby wyczuły sytuację,
bo przebudzone udawały że śpią.
Chłopiec z zespołem Aspergera (Z A)
wymagający ciągłej specjalistycznej opieki nie wywarł na nich absolutnie żadnego wrażenia.
Zawiadomiono telefonicznie jedynie szwagra
no i oczywiście adwokata.
Zatrzymanie tymczasowe na 48 godzin okazało się fikcją.
Już czekały gotowe do podpisu przez prokuratora wielostronicowe akty oskarżenia
według standardu " dajcie człowieka... a przepis się znajdzie "
Przypisywano mu udział w przekazywaniu łapówek , bo akurat w dniu kiedy obywatel Paweł Sz. dokonał przelewu , wkręcał u niego żarówkę *
Oczywiście głoszono mu (Markowi) że wystarczy "wydać" kogokolwiek i od razu wypuszczą, tylko trzeba będzie wrócić (z Katowic do Warszawy) już na własny koszt.
Przez cały ten czas nie pozwolono na jakikolwiek kontakt z żoną , przy tym utrudniano złożenie zażalenia
bo " Musi być areszt!"
Wypuszczono go 3 dni temu ( od czasu napisania tego tekstu)
Nie potrafił do wyssanych z palca zarzutów dopasować faktów.

Córka na jego widok wybiegła boso na śnieg.
Przez dwie godziny nie mógł się od niej oderwać

Żonę przetrzymują nadal.

* * *

- wykopaliska

Jest 20 grudnia 1943 roku.
Właśnie patrzył jak kończą dla jego Messerschmitta Bf 109
uzupełniać paliwo i amunicję,
kiedy na niebie pokazała się smużka dymu.
O, on niemiecki as myśliwski Franz Stiglernie nie mógł odpuścić takiej okazji.
Właśnie brakowało mu tylko jednego zestrzelenia do uzyskania Krzyża Rycerskiego Krzyża Żelaznego!
Zareagował automatycznie – natychmiast wskoczył do maszyny nie bacząc na brak pozwolenia i natychmiast wzbił się w powietrze .
Bez trudu dogonił amerykańską fortecę bombowiec B-17 F, lekko zdziwiony , że tylny strzelec milczy. Z ręką na spuście bacznie obserwował swą zdobycz. Była podziurawiona jak sito , z połową stateczników, tylko na jednym sprawnym silniku, a poszycie kadłuba w jego środkowej części było zerwane.
Zobaczył, że maszyna ma odstrzelony nos, a to oznaczało potworny ziąb dla załogi.
Zwrócił uwagę na uzbrojenie:
karabinu bocznego stanowiska nie ma, bo został wyrwany z podstawy, górna wieżyczka jest pusta, a kabina radiooperatora rozbita, dolna kulista wieżyczka też.
Przez odsłonięte ożebrowanie zobaczył załogę, jak zbita w gromadkę z ochrony przed zimnem zajmuje się rannymi.
Palec samoczynnie odsunął się od spustu.
Machnął im ręką zachęcając do wylądowania. Zawsze to lepsze od śmierci.
Nie reagowali. Lecieli wprost nad kanał i ... stanowiska obrony przeciwlotniczej.
" - Łatwo zestrzelą..."
Zbliżył się więc na tyle, aby ziomkowie nie zdecydowali się na przypadkowe trafienie swojego samolotu.
Baterie milczały.
Nad kanałem zasalutował i zawrócił.

Musiał milczeć ,
wiedział że groziło mu rozstrzelanie.
*
„Ye Olde Pub” mimo tak rozległych uszkodzeń dotarł do Anglii,

Po latach dowódca fortecy
Brown opowiedział po raz pierwszy tę historię dopiero w 1986 roku. Wtedy nie miał jeszcze pojęcia kim był Niemiec, któremu on i jego załoga zawdzięczali życie. Rozpoczął jednak intensywne poszukiwania.

Ostatecznie spotkał się ze Stiglerem w 1990 roku. W tym czasie as Luftwaffe już od wielu lat mieszkał w Kanadzie, gdzie z powodzeniem prowadził własny biznes. Piloci zostali długoletnimi przyjaciółmi. Obaj zmarli (jak na przyjaciół przystało prawie równocześnie) w 2008 roku.



* * *
- postscriptum

Od kilku dni
zauważam brak aktywności
portalowej koleżanki
Czasem
Licho nie śpi
Lepiej na zimne dmuchać niż się oparzyć
Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie jest proszony o wiadomość


januszek


*