Twoje Wiersze - Labilna wena – Sonet podwójny

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

8 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Bożena Joanna

2024-05-05

Wena kapryśną jest, przychodzi nieproszona, odchodzi w pośpiechu, jakby brakowało czasu. Podziwiam wszelkie formy sonetu, dla mnie nieuchwytne.
Pozdrowienia!

Proste Słowa

2024-05-06

Dziękuję za komentarz. :)

Waldi1

2024-05-05

powiem za Kingą Wow ...pozdrawiam serdecznie już z domu ...

Proste Słowa

2024-05-05

Ciekawy bylem jak wyjdzie, w takiej "rozszerzonej sonetowej formie" nie pisałem.

Jest znacznie rozbudowana niż 14 wersów standardowego sonetu, ponadto ma utrudnienie w krótkich liniach.

Ten mając 22 wersy, zawiera 8 krótkich, wszystkie łączy jednak wspólna piąteczka, a jest to wyzwaniem.

Powoli przymierzam się do napisania rozszerzonych schematów według drugiego z autorów, ten będzie miał 27 wersów (najdłuższy), a w nim aż 10 krótkich wersów. Zastanawiam się, czy temu podołam? Nie wiem, spróbuję, do odważnych świat należy... Najwyżej odniosę porażkę...

W wolnej chwili rozpocznę pisanie, kiedy skończę? Nie wiem.

Dziękuję Waldku za komentarz. :)

Kinga

2024-05-05

Wow !!! Robi wrażenie :) Czytając takie teksty , zdaję sobie coraz bardziej sprawę , że zrobiłam dopiero niewielki kroczek , na poetyckiej ścieżce :) Ale świadomość tego , że jeszcze tak wiele mam do odkrycia , jest bardzo motywujące :)

Pozdrawiam serdecznie Wojtku :)

Proste Słowa

2024-05-05

Im więcej się form poznaje, tym większe jest doświadczenie, a to procentuje. Sam nigdy nie wiem, co natchnienie utka, a wynik końcowy wciska mnie w grunty rodzimej ziemi.

Podwójny sonet jest z początku przytłaczający, lecz znajomość struktury, pomaga go okiełznać.

Gdy zaczynałem go pisać, od razu była myśl, chłopie, na co się ty porywasz...?

Było zniechęcenie, po trzech podejściach powstał zarys, surowa wersja. Następnego dnia drobne poprawki i powstał w obecnej szacie.

Dziękuje Kingo za komentarz. :)

Driana

2024-05-05

Podziwiam kontekst i zapal' twórczy, Wojtku. A wena, jak to wena, nie zawsze skora do c harców:)))

Proste Słowa

2024-05-05

Zapału mi nie brakuje, ostatnio jednak strasznie ogranicza mnie czas. Tylko piszę, moim zdaniem zbyt mizernie, takie tam wypociny. :)

Elżbieta

2024-05-05

Dla mnie są to Himalaje poezji, jeśli chodzi o formę, jestem pod wrażeniem treści. odkrywanie tajemnic weny jest ponętne i niebezpieczne!
5/6
Z podziwem! Serdeczności, Wojtku:))⭐

Proste Słowa

2024-05-05

Dla mnie też były z wyglądu, forma do łatwych technicznie nie należy, trzeba pilnować, by treść zagrała, linie 7 sylabiczne są w niej znacznym utrudnieniem. Trochę doświadczania z poprzednich form pomogło, jednak nie była to łatwa przeprawa. Trochę potu kosztowała. :)

Dziękuję Elu za komentarz, zdążę jeszcze odpisać, niestety muszę zaraz wychodzić, obowiązki niedzielne trzeba spełnić.
Pozdrawiam serdecznie. :)

klaks

2024-05-05

Świetny pomysł z weną, w kunsztownej formie podany :)
Pozdrawiam serdecznie

Proste Słowa

2024-05-05

Wena zawsze jest pierwsza w poezji, a humorystycznego wydania nigdy za wiele, dziękuję Grażynko za komentarz jak i mile słowo, pozdrawiam. :)

JoViSkA

2024-05-05

Jak dla mnie zbyt skomplikowany schemat...w ogóle go nie ogarniam jeszcze....
Natomiast treść trochę wzbudziła niepokój...ujarzmiasz wenę jak dzikie zwierzę...a przecież ona jest delikatna i wrażliwa, nie można jej zniewolić ani zmusić, żeby przy Tobie zawsze była...Wciskasz ją w okowy żelaznych, zardzewiałych ze starości zasad, jak tyran bez uczuć, odcinając tlen i wolność...
Nie umiem rzetelnie ocenić tego wiersza, tu by się przydał jakiś znawca gatunku i warsztatu
Od siebie sypię gwiazdkami za pracowitość i dążenie do celu...
Pozdrawiam serdecznie Wojtuś

JoViSkA

2024-05-05

To wspaniale...tak trzymaj Wojtku...
Pozdrawiam z nieustannym podziwem 🖐️😄

Proste Słowa

2024-05-05

Wena u mnie ma pełną swobodę ruchów, po tej cennej dla niej lekcji ostatnio się do mnie najzwyczajniej przymila. :)

Lekcję pokory musiała przeżyć... :)

Nie jest uwięziona, wciąż biega po świecie, zrywając dorodne kwiecie. Do mnie ostatnio często zagląda z obawy, boi się troszeczkę, ciutkę, kapinkę...

Odganiam, ale nie chce, twierdzi, że ma obawy... ;)

Postaram się Ulu napisać według schematów rozbudowanych drugiego autora. O ile mi czas pozwoli, w domu brakuje ciszy, a ona jest konieczna do słuchania otwartej księgi weny.

Tylko jak na razie przeczytałem maleńki fragmencik, no nie żebym był docencik, czy coś w tym stylu,

Trudna technicznie forma, ale pracując z formami o podobnych wymaganiach, idzie ją okiełznać.

Przydatne to będzie też do form np. hiszpańskich, a te mają zazwyczaj podobne wymogi (z wyjątkami). Tylko co do nich muszę się podszkolić w konsonansach, a te są dla mnie nie lada przeszkodą...

Formami świetnie się bawię, odstresowuje, a reszta sama przychodzi...

Monia

2024-05-05

Dobrze jest gdy wena często gości.Bardzo ładnie twój utwór to oddaje pozdrawiam serdecznie;)

Proste Słowa

2024-05-05

Wena nabrała ogłady, lasso natchnienia u niej wiele zmienia, teraz sama podaje owoce niczym kelnerka. ;)

Dziękuję Moniu za komentarz, jak i miłe słowo. :)

Pokaż mniej

Logowanie

Labilna wena – Sonet podwójny

Ocena wiersza

Treść

Warsztat

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji