Łza
chwil ulotnych tworzy zapas.
Łzawy deszcz zmywa smutek,
zrzuca brzemię — poczucie winy.
Łza w krysztale soli zamknięta,
dla spektrum życia niezbędna.
Perły z masy łzowej
zdobią każdą z ważnych chwil.
Ostrzegawcze, łzawe znaki
podszeptują, by popuścić lejce.
W bryłę łzy wpada światło, manifestując
przez pryzmat barwnych emocji.
Koryta łzawych rzek wpadają
do morza niewypowiedzianych boleści.
Gdy słów na końcu zabraknie,
łza przemówi językiem duszy.