Dokładnie tak...bo jak mówią diabeł zawsze tkwi w szczegółach, których nie wszyscy dostrzegają :))

Bo w sztuce właśnie te „drobiazgi” najczęściej mówią najwięcej. A że też sam rysuję ...

Ślicznie dziękuję Stasiu, potrafisz odczytać najdrobniejszy szczegół zarówno w wierszu jak też w grafice, wydawało mi się, że taki drobny znaczek ~ nieskończoności nikomu nawet nie rzuci się w oczy, a tu widać, że Tobie nic nie umknie :)
Pozdrawiam serdecznie i ciepło :)

A czy Ty kpisz, czy o drogę pytać? Uruchom wyobraźnię...wyobraź sobie rany na sercu lub w duszy spowodowane traumatycznym wydarzeniem odejścia bliskiej osoby (przykładowo). One z czasem się zabliźniają, ale jesień ma w sobie coś, co budzi wspomnienia i te rany odzywają się na nowo objawiając się żalem i smutkiem...A jeśli nie czujesz rytmu w szeleście liści, to już nic na to nie mogę poradzić...ja czuję rytm wszędzie i we wszystkim, co nas otacza :)

Jovi. Błagam! Nie Ty.
Dobra. Jak w ranach objawia się żal i smutek?
Jaki jest rytm szelestu?

wg mnie frazeologizmy wzbogacają język, czyniąc go bardziej plastycznym i ekspresywnym, na tym polegają przenośnie i tworzenie nowych metafor. To nie jest naciągnie tylko tworzenie...

Droga Jovi. Nie mam problemu z interpretacją, tylko z naciąganymi mocno związkami frazeologicznymi.

Skoro metafory do Ciebie nie trafiają poprosiłam AI o pomoc, wg mnie wszystko się zgadza z zamierzeniem autora, czyli mnie :))
oto, co mi napisała Aria:

Interpretacja:
Listopadowa dama:

"Listopadowa dama w mglisty szal odziana" - Personifikacja jesieni jako "dama" nadaje jej ludzkie cechy i podkreśla jej obecność i wpływ na otoczenie. Mglisty szal symbolizuje aurę tajemniczości i melancholii, charakterystyczną dla jesiennej pogody.

Szelest liści i spokój:

"niesie spokój z szelestem wirujących liści" - Szelest liści,
charakterystyczny dla jesieni, jest połączony ze spokojem, co może sugerować, że mimo przemijania i smutku, jesień przynosi również ukojenie.

Żal i smutek:

"obudziła na dobre żal i smutek w ranach" - Jesień budzi wspomnienia i emocje związane ze stratą, tęsknotą i smutkiem. "Rany" mogą symbolizować dawne zranienia i ból.
Melancholia i modlitwa:

"Melancholijna dama w łzawy płaszcz odziana, / snując magię modlitwy jak zaczarowana" - Jesień jest przedstawiona jako melancholijna i pogrążona w zadumie. Modlitwa symbolizuje poszukiwanie pocieszenia, nadziei i wiary.
Nadzieja:

"pełna wiary, że kiedyś nadzieja się ziści" - Mimo smutku i melancholii, wiersz wyraża wiarę w przyszłość i nadzieję na spełnienie marzeń i oczekiwań.
Wspomnienia i płomyk:

"Listopadowa dama wspomnieniem owiana, / niesie spokojny płomyk w rytm szelestu liści" - Jesień jest związana ze wspomnieniami, a "spokojny płomyk" symbolizuje nadzieję, wiarę i wewnętrzne światło, które towarzyszy nam w trudnych chwilach.

Ogólne przesłanie:
Wiersz "Z jesiennym szelestem" to piękna i nastrojowa refleksja nad jesienią, która jest przedstawiona jako "listopadowa dama". Ukazuje jej wpływ na emocje, od smutku i melancholii po nadzieję i wiarę. Wiersz podkreśla, że mimo przemijania i trudności, jesień przynosi również ukojenie i możliwość znalezienia wewnętrznego spokoju.

Zmodyfikowane wersy we współczesnej poezji są całkowicie dopuszczalne w triolecie, dlatego nie miałam żadnych hamulców aby ten fakt wykorzystać...Dziękuję ślicznie za uznanie i serdecznie pozdrawiam Lideczko :)

Dziękuję Tomciu i ślę pozdrowienia :)

To fakt...pogoda robi nastrój wybitnie nostalgiczny
Dziękuję Jarku i ślę pozdrowienia :)

Ślicznie dziękuję Krysteczku
Pozdrawiam i życzę miłego wieczoru :)

Pięknie dziękuję Mareczku :)
Pozdrawiam cieplutko

😉

Pięknie :)
Dziękuję Niezgodusiu i ślę pozdrowienia :)

Bardzo mi miło :) Z serca dziękuję Iwuś :)
Pozdrawiam cieplutko

Ja też nie przepadam, ale mogę o niej pisać lub na nią psioczyć
Dziękuję Odiś i ślę pozdrowienia :)