X
Krajobraz po burzy
biały (bez rymów)
2023-06-25 13:22
Człowiek
czasem zapomina
ile jest wart
od świtu
pędzi z wiatrem
od jednego przystanku
do drugiego
i tłucze się tydzień
za tygodniem
dzień dobry
z wieczorem się kłania
a gdy wraca do domu
próbuje ogarnąć cztery kąty
zamieść pod dywan
niepotrzebne sprawy
odłożyć siebie na później
zamknąć oczy
i zobaczyć błękit
co pod powiekami
tworzy tęczę
wczorajszego nieba
czasem zapomina
ile jest wart
od świtu
pędzi z wiatrem
od jednego przystanku
do drugiego
i tłucze się tydzień
za tygodniem
dzień dobry
z wieczorem się kłania
a gdy wraca do domu
próbuje ogarnąć cztery kąty
zamieść pod dywan
niepotrzebne sprawy
odłożyć siebie na później
zamknąć oczy
i zobaczyć błękit
co pod powiekami
tworzy tęczę
wczorajszego nieba
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
9 razy
Treść
6
6
5
3
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
1
5
8
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
sisy89
2023-06-29
Tak, choć wczorajsze niebo jest wczorajsze, lepiej, żeby dziś była tęcza... Bardzo ładnie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Phil Insomnia
2023-06-27
Ten wieczny pęd, a kiedy jakiś przystanek ? Intrygujący : ) Pozdrawiam :)
kmalenka8
2023-06-26
Odkładanie siebie na później prędzej czy później zemści się! Warto jednak z większą miłością traktować siebie bo tylko nasze ciało i Dusza zostaną z nami do końca! 😊 Pozdrawiam Kati ciepło 🤗⭐🌼
Waldi1
2023-06-25
staram się nadążyć z wszystkim ...by na jutro nic nie zostało bo ...gdy oczy zmoknę na wieki ty mi się nie żałowało ... dlatego kocham dzisiaj bo jutro ...no właśnie ...
fuyuko
2023-06-25
Tak, bardzo ciekawy wiersz, takie podsumowanie naszego codziennego życia, a czasem ta tęcza jest potrzebna.
Pozdrawiam serdecznie :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Marek Żak
2023-06-25
Taki real, bo jak przestanie ogarniać, to te nieogarnięte sprawy go zasypią, a odkopać się nie jest łatwo:). Pozdrawiam a wiersz z podobaniem.
tańcząca z wiatrem
2023-06-25
To prawda, bo ta gonitwa to znak naszego czasu,
a warto czasem jednak przystanąć, żeby te błękity zobaczyć.
Podoba mi się bardzo Twój wiersz, Kati,
Serdecznie :)
a warto czasem jednak przystanąć, żeby te błękity zobaczyć.
Podoba mi się bardzo Twój wiersz, Kati,
Serdecznie :)
Elżbieta
2023-06-25
Bardzo podoba mi się wiersz i rodzi taką refleksję... skąd mają się brać błękity pod powiekami, skoro pędzimy z wiatrem, nie spoglądając w niebo"!
Serdecznie pozdrawiam Kati z uznaniem dla wiersza :))⭐☀️💙
Serdecznie pozdrawiam Kati z uznaniem dla wiersza :))⭐☀️💙
amarok
2023-06-25
Sprawnie napisany wiersz który wciąga "w poszukiwanie straconego czasu".
Pozdrowienia.
Pozdrowienia.
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności