Dwa tysiące lat minęło
jak się Dziecię narodziło
bardzo biednie bo na sianie
Bóg najlichsze miał mieszkanie

Zimno było Mu w stajence
miecz boleści przeszył serce
gdy zziębnięte niemowlątko
wół ogrzewał i oślątko

Cóż by Matka wtedy dała
by się stajnia domem stała
jak cierpiała niesłychanie
gdy złożyła Go na sianie

Dwie się drogi skrzyżowały
kiedy kwilił Jezus mały
jedna smutku i żałości
druga wesela radości

Kiedy pasterze przybyli
i się Bogu pokłonili
raźniej było już w stajence
cieplej na sercu Panience

Radość z Narodzenia Pana
wtedy była niesłychana
choć minęły już stulecia
dalej radość w sercu wznieca

Najpiękniejsze Narodzenie
kiedy miłość jest w rodzinie
także umiesz się podzielić
i biednego rozweselić


Zdrowych, spokojnych świąt Bożego Narodzenia
oraz
przeżycia niepowtarzalnych chwil w gronie rodzinnym,
życzy Wszystkim Państwu
joanna 53