Hiding.
"How are you? " he asked.
"I'm fine." I replied knowing I am not.
Knowing I cry every day, at night or when the sun is up.
Knowing I can't stop thinking about what went wrong, what have I done wrong.
I wanna tell him I'm tired of being so exhausted.
Still I won't, even when he offers to listen.
I wouldn't hurt him the way I hurt myself.
I wouldn't let him see the full version of myself.
The little, broken overthinker he chose to love.


"Co u ciebie?" Zapytał.
"Wszystko dobrze." Odpowiedziałam dobrze wiedząc, że tak nie jest.
Wiedząc, że płaczę każdego dnia, w nocy lub kiedy słońce unosi sie na niebie.
Wiedząc, że nie mogę przestać myśleć o tym co poszło nie tak, co zrobiłam źle.
Chcę mu powiedzieć, że jestem zmęczona byciem wyczerpaną.
Ale nie powiem mu tego, nawet kiedy mówi, że mnie wysłucha.
Nie skrzywdziłabym go tak, jak krzywdzę siebie.
Nie pozwolę żeby zobaczył pełną wersję mnie.
Małej, złamanej dziewczyny z nadmiernymi myślami, którą postanowił pokochać.