Warkot piły spalinowej ściągnął mnie z łóżka
co za dźwięk niechlujny
nie pomaga dociśnięta poduszka
łeb mi pęka
w gardle suszy
więc ostrożnie się podnoszę
gdy już siedzę na łóżku, zaczynam bitwę z powiekami
ciężar ich obligatoryjnie, niewyobrażalny
sadystyczna grawitacja z dziecięcą radością się nimi bawi
o ich przesadnej wadze pojęcia nie miałem
owszem, bywało nie lekko
lecz dziś jak nigdy próbują mnie przeważyć
chwila skupienia i ponowna próba
nie...!
dość...!
otworzyć chcę oczy lecz nie po trupach!
więc siedzę spokojnie suchoty studiując
macam po stole szukając upragnionej wody
niema szklanka w ręce wpada
cudownie...
płomienna chwila gaszenia niepowtarzalnego kaca
teraz dopiero czuć zaczynam
nie powieki tylko łeb do paneli tak ochoczo mnie dociska
moment krytyczny i...spada z szyi na podłogę
przed chwilą szukałem wody
teraz próbuję namacać rozrywkową głowę
przy upadku powieki jakby nowe
teraz uniesione podziwiają artystyczny nieład niewielkiego pokoju
w swej zgrabności brzmi to ładnie
w przeciwieństwie do domu uciech na który patrzę
ciało niestety zostało gdzieś z tyłu
próbuję kierować...nic z tego
nogi roztańczone
ręce jakby nieprzytomne
słyszę narastające, dziwne dźwięki niepokojące
coś się tłucze
coś zgrzyta
jeszcze ten brzdęk wydobyty z pianina
nie...to nadal spalinowa piła
coś się przesuwa
szafka zmniejszyła do ściany dystans
nie mam już telewizora
mam za to kaca
to nigdy szybko się nie zmienia
korona dla niego, mógłby być szefem każdego wczorajszego
świadoma współpraca kory mózgowej z resztką organizmu
co w rytm elektro po pokoju hasa
w śmiertelnej walce by nie zdeptać myśli
na straży,których obolała czaszka
dziwne, tyle lat a ona nie dość, że na miejscu to nadal cała
szczęście czy przestroga?
ile razy jeszcze rano będę walczyć
zbyt często w suchotniczej klatce narożnik zajmuje
patrzę na przeciwny, gdzie rywal się szykuje
jakieś na ucho trenera sugestie
sędzia przyśpiesza, wołając do siebie
synchronicznie podchodzimy do środka
dziwnie znajomy, kojarzę go, myślę sobie
rękawice zbite
niecierpliwie na gong czekamy
beng...
pierwszym ciosem zostaje znokautowany
roznosi się brzdęk donośny...
otwieram już szeroko zdziwione oczy
w tle nadal tak miła, spalinowa piła
a ja stoję na dywaniku w łazience
krew spokojnie spływa, czerwienieje ręka
mienią się wszechobecne szkiełka
lustrzane odbicie spękanego serca