Taka rozkosz smakuje pieczołowicie dopracowana. Pozdrawiam

Ja takiej nie piję a rozmarzyć się można po twoim opisie. Dobry wiersz

Ja najbardziej lubię darjeeling (oczywiście orange pekoe)

I tak właśnie z tym jaśminem miałem kiedyś pustelnicze doświadczenie duchowe. 🙃 Mój przyjaciel, z którym znam się od czasów licealnych, mieszka na Okinawie w Japonii. Jak żem wydał swoje wiersze, to on mi dzwoni, że chce tomik. No, to mu wysłałem do tej Japonii. On mi w odpowiedzi przysłał jakieś fajne pocztówki z Okinawy i herbatkę jakąś z zielonymi glonami i jaśminem. To się ucieszyłem. 🤗 Bo ja jestem herbatowy chopak 🙃 No... ale se piję te herbatki elegancko, a we mnie narasta duchowe napięcie spowodowane wiadomą pokusą. 🤭🫣 I nie kumam o co chodzi. Po kilku dniach wzmożonych walk zacząłem czytać internety. Okazało się, że jaśmin na mężczyzn działa pobudzająco... 😆😆😆🤭🙈🙈🙈 No... to dzwonię do kumpla i mówię: Fajno, fajno. ale żeś mi cholera pomógł wejść na poziom wyżej w duchowej materii zmagań. 😆😆😆 Więcej mi tego nie wysyłaj, proszę... 🤣

Natomiast jeśli chodzi o wiersz Twój Elu, to ja lubię, gdy pisujesz tak zwyczajnie, prosto i od siebie. Fajnie, że szukasz i próbujesz rozwijać się w sztuce poetyckiej, ale i tak wolę te Twoje wiersze takie trochę na spontanie, a jednak wyważone. Ten jest taki pomiędzy. 🙃😊 Jest tu Ela, ale jest też chęć czegoś więcej z poezji. 😊

Pozdrówki dla Cię serdeczne. Hej ho! 😊🙋‍♂️

Pięknie, subtelnie oddałaś ceremoniał parzenia herbaty:))

Herbata, widziałem rytuał parzenia i piłem w Chinach. Obecne lubię i piję od dawna tyłko krajowe.

Pokazałaś, że można przy niej wzdychać
i się przemieszać.

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

Rytuały z pewnością są ważne w zagonionym świecie człowieka a jeszcze umiejętnie pisać o tym z dbałością o detale to Elżbietańska sztuka godna podziwu :))
Najserdeczniejsze, wieczorowe pozdrowienia Elu :)

Pięknie oddałaś w wersach rytuał i smak parzonej herbaty. Osobiście bardzo lubię smak jaśminu :)
Pozdrawiam serdecznie Elu🌹

Ceremonia parzenia herbaty, cudowna i zmysłowa, podkręca zmysły.
Wspaniały wiersz, który uwodzi czytelnika... przenosząc w krainę doznań.
Wiersz, jest także pewnym sensualnym rozmarzeniem, kadrem, który wprowadza nas w delikatność zmysłów, emocji i oczekiwań, jakie rodzą się z czułości, pomiędzy kobietą a mężczyzną. Zaspokojenie pragnienia... powinno odbywać się z niezwykłą troską o smak... uzyskany na drodze miłości i szacunku.
Wszystko, co robimy, powinniśmy robić z troską o detale... to one nadają naszemu życiu, pewien artystyczny rys.
Jestem pod wrażeniem Twojego wiersza!
Nastrój wiersza... osiadł głęboko w moim sercu.
Piękna narracja!
5/6.
Serdecznie Cię pozdrawiam, Droga Przyjaciółko!
P.S.- Z finezją i wrażliwością, przybliżasz nam kulturę Japonii.
Lubię kawę, herbatę piję okazjonalnie i tylko zieloną, czyli niesfermentowaną. Czarna, to zielona, po fermentacji, poddana procesowi suszenia...

To jest takie coś że Ty piszesz piękny tekst układając słowa w delikatny wzór niczym japońska kaligrafia a ja od pierwszego słowa mam w głowie skojarzenia z pewnego programu którego częścią jest "Ceremonia Cacao" Ale zdaje się to jest poważny defekt z którym sobie już nie poradzę i chyba trzeba będzie z nim pod rękę umrzeć. Pozdrawiam z uśmiechem i całą paletą gwiazdek Dziewczynko Wiosenna:))))

Lubię różne herbatki byle w dużej filiżance ( nie w kubku )
Pozdrawiam aromatycznie :)

piękny wiersz ...ja piję tyko czarną herbatę ... pozdrawiam serdecznie ...

W Japonii jest ceremonia picia herbaty, którą pięknie ~Elżbieto opisałaś wierszem...
Uwielbiam herbatkę; najlepsza jest z płatkami róż, niektórzy dodają plasterki z pomarańczy, czy cytrynki...
Kawę piję, ale wolę herbatkę:)
Zielonej jednak nie lubię, tylko czarną.
Serdecznie Ciebie pozdrawiam:)⭐️🌿🌷

Zaciekawiłaś zapachem herbaty pod nieistniejącymi powiekami... ale jakiś smak groteski pozostał w zasłyszeniu smaku.

Pozdrawiam

Ciekawie zwierszowana legenda z tymi powiekami mnie nie znana :)
Ja dla wygody parzę zieloną herbatę z tutki i dodaje imbir z goździkami oraz plastrem pomarańcza jak nie zapomnę kupić :) Ciepła i smakowita Twoja poezja, wyostrza zmysły, czuć zapach jaśminowca…
5/6
Pozdrawiam serdecznie :)

Dobry wiersz! Tak się składa, że czytałem o tym, że Budda odciął sobie powieki, więc to nie żadne novum dla mnie. 6/5. Pozdrawiam serdecznie!

Aromatyczny wiersz.
Uwielbiam herbatę, zieloną też, najwięcej jednak piję czarną z bergamotą,
nie z torebeczek.
Piękna legenda.
dla pianki - czytałam do pianki.
6/5 Serdecznie Pozdrawiam

lubię zieloną herbatę z imbirem
można ją parzyć naprawdę z wielkim oddaniem
wówczas smakuje wybornie
piękny aromatyczny wiersz
Pozdrawiam serdecznie 💙🦋

W różnych narodach różne tradycje. Mnie bardziej pociąga tradycja chińska, bo pije przede wszystkim czarną herbatę. Ale kto ma czas i ochotę na takie pielęgnowanie takich czynności. My robimy to w niedzielę i swieta . Każdy ma swój własny odpowiedni kubek. Ja bez czarnej herbaty nie funkcjonuje dobrze. Wiersz mi się podoba. Pozdrawiam serdecznie

Uwielbiam herbatę i ten wiersz.
Serdecznie pozdrawiam

Zapachniało mi herbatą i choć wolę kawę, to taką jak Twoja w pięknie skomponowanym wierszu z przyjemnością zaspokoiłam kubki smakowe i nie tylko :)
Pozdrawiam z uznaniem Elżuniu :) Miłego dzionka życzę :)

Lubię dobrą herbatę, a parzę ją 5 minut w zaparzaczce i od lat nie używam torebek. Pozdrawiam serdecznie.

Pięknie Elu.
A japońska ceremonia parzenia herbaty- wielowiekowa i mająca tyle znaczeń jest niesamowita

Mnie ta legenda do herbaty by nie przekonała
obcięte powieki tylko dla medytowania?

Ale twój wiersz już tak, pozdrawiam.

Rytuał parze ja herbaty to często o wiele więcej... Świetnie napisane. Pozdrawiam serdecznie :)

Wierszem obudziłaś w mojej wyobraźni
piękną scenkę parzenia herbaty przez
Japonkę. To celebracja zmysłów i piękna.
Czytałam z przyjemnością i podobaniem
Czule pozdrawiam z radosnym uśmiechem:)

Wiersz opowiada o herbacie, ale tak naprawdę mówi o czymś więcej – o chwili zmysłowego zanurzenia się w smak, zapach i dotyk. Parzenie herbaty staje się tu niemal rytuałem ciała i duszy, gdzie każdy gest ma znaczenie, a zmysły otwierają się jak płatki kwiatów. W prostym akcie – jak czarka herbaty – można odnaleźć ekstazę codziennego piękna. Ja wolę kawę.
6/5