"Rok zmęczony,
Odchodzi na emeryturę,
Rodzi się nowy.

Czysty, ale splamiony
Ciągnie poprzedniego grzechy."

Ten fragment z powodzeniem mógłby robić za miniaturę, bardzo wymowne dwa ostatnie wersy. Tak to już jest, że z nowym rokiem wcale człowiek magicznie nie staje się czysty jak łza, wcale nie zaczyna nowego życia. Tak naprawdę w każdej chwili może zacząć zmianę, jeżeli uważa, że taka jest potrzebna. Święta zwykle kojarzą nam się raczej z czymś dobrym, z czasem wśród rodziny, jakieś kłótnie zostają odłożone na bok, ale ile razy wydaje nam się, że to tylko maskarada, że przecież za tydzień wróci się do tego, co było złe i nieprzyjemne. Poprzednie grzechy będą zawsze przy człowieku, ale to od człowieka zależy czy chce się z tym pogodzić i żyć dalej zmieniając rzeczywistość na lepsze, czy woli użalać się nad tym, co już się stało i czego zmienić się nie da. Pozdrawiam!