Gdy do puszczy mój miły wchodzisz wędrowcze,
Niech twoje kroki będą pewne, stanowcze;
Przygotuj się, że spotkasz strażnika lasu –
To ważne, i lepiej już wiedzieć zawczasu –
Więc: buty odwrotnie na stopy włożone
Lub koszula na ciało, na lewą stronę,
Pozwoli ci przetrwać strażnika czar zły,
Choć możesz się poczuć ospały i mdły;
Wrócisz do domu – znajome, ciepłe progi –
Czar Lasowika odczyniając złowrogi.

Razem z żoną strażnik lasu zamieszkuje
Zakątek puszczy tajemniczy. Poluje
Na zbłąkanych wędrowców co pogubieni
Szukają wyjścia wśród drzew wysokich cieni.
Źli nie są, chronią jednak dzielnie swych włości
I nie lubią bardzo nieproszonych gości
Co zbrukać mogą i ich dom, i ich las.
Dlatego pamiętaj, póki jeszcze czas
O przestrodze, wyłożonej w tym piśmie:
Nie wchodź, jeśli postępujesz bezmyślnie.

Jest łatwiejsza metoda, niemniej skuteczna,
A nawet – powiedziałbym - bardziej bezpieczna:
Przed paraliżem czy chorobą uchroni
Jajko i chleb podane do jego dłoni;
Przekupisz go tak, a on szczęśliwy wielce
Uchroni cię w każdej leśnej poniewierce.
Jednak pamiętaj na zawsze: nigdy sól,
Bo wywołasz w nim tylko gorycz i ból.
Będziesz mógł wtedy (gdy soli nie będzie),
Podróżować w lesie bezpiecznie i wszędzie.