Kiedyś było inaczej . Świat szedł tak jak iść miał. Wszystko było normalne. Teraz ja szukam tych barw. Zawsze byłyśmy razem.  Było tak jakby bez wad.
Gdzie jest teraz niedziela, przy której siedziałyśmy tam .? Gdzie te długie rozmowy,  i myśli o tym w czym trwam?

Tęsknię za tym co wieczór , myślę dlaczego jest tak .  Byłaś wspaniałym człowiekiem . On zabrał Cię mi w jeden dzień..

Na rower codziennie siadalas i  mijał spokojnie Ci czas. O nas zawsze zadbałaś, w oczach brak miałaś wad.
Tyle dobrego zrobiłaś, zbawić umiałaś ten   świat. Tak bardzo w Niego wierzyłaś , że porwał Cie do swych bram  .
Nie znałam drugiej takiej, która by była jak Ty. Zawsze tak szczerze  radosna , mimo szarych nocy i dni. Myślę teraz dlaczego , nie możesz już z nami być. 
Nadal  uwierzyć nie mogę , że tak właśnie miało być.. 
Teraz jak o tym piszę , próbuje poskładać swoj świat.
Wiem, że Ci życia nie wrócę,  lecz wiem że wciąż patrzysz i trwasz.


Powiedz więc teraz mi Boże , czy nadal brak w swych  kadrach masz ?
Wiedz,  że wybrałeś dziś kogoś, kto prowadzilby tłum Ci na Marsz.
Multum ludzi na  ziemi, a Ty wybór dałeś  na Nią.    
Ta jedną , mi bliska osobę , dzięki której weselszy był dom .
Nie wiem i nie chce zrozumieć .. skąd  decyzja podjęta ta.
. Wierzyć więc  będę wytrwale, że jako Twój stróż tam w górze tak trwa .


Spi babciu spokojnie. Wierzę , że dobrze jest  tam..
Pamiętaj o tych na ziemi, też w końcu trafią do  tych  bram .