Dziękuję, Rino :)

W sumie nie mój problem ;))

Dziękuję :)

Dzięki :)

Mnie też to zawsze intrygowało :)

i jest twarda ... po dwóch zawałach ...a obrotna jak śmigło samolotu bojowego ... pozdrawiam serdecznie ...

Boniu, Waldi.. Ty nawet rzeźbie bez głowy nie przepuścisz ;))) Ta Twoja Jadzia to musi być twarda baba.

Łoj, aż jęknęło ;)

Monumentalna ;)

Duża to strata? ;))

Poprawiłam. Mam nadzieję, że teraz jest już ok? :) Dziękuję za sugestie.

ta wersja świadczy o Twoich ogromnych możliwościach
ale musisz zadecydować sama

jeszcze "zagrzewała" zamiast "zagrzewałaś"

Uważasz, że tak byłoby lepiej:

tyle razy
zagrzewałaś do walki
greckich wojowników
kiedy inni zasiewali chmury

uskrzydlona bogini
okryta wilgotną materią
chciała tylko
unieść się w powietrzu
by zatracić w locie

kołysana falami nie mogła zasnąć

waleczna i silna
wciąż wychodziła naprzeciw wiatrowi
by witać tryumfujących

w ich ramionach tracić zmysły
i głowę

absolutnie nie; popatrz jakie to spójne i piękne:

"kiedy inni zasiewali chmury

uskrzydlona bogini
okryta wilgotną materią"

nie można wyrwać uskrzydlonej bogini...

jeśli idzie o manewrowanie pomiędzy drugą a trzecią osobą to nie ma w tym nic złego;
pisanie w drugiej osobie stwarza kontakt bezpośredni z podmiotem lub bohaterem lirycznym;
trzecia osoba stwarza pewien dystans, perspektywę, stwarza miejsce na komentarz lub narrację;

to jak obserwacja meczu; kiedy zawodnik jest na boisku, powiesz: (on) zagrał świetnie,
ale kiedy schodzi do szatni, gratulujesz i mówisz: (ty) zagrałeś świetnie;
tak więc manewrowanie osobami to w istocie manewrowanie perspektywą;

popatrz w ten sposób na swój wiersz i sama podejmij decyzję...
rzuć też okiem na ten wiersz równie znakomitej autorki i popatrz w jaki sposób robi ona miejsce na komentarz i narrację:
https://www.twojewiersze.pl/pl/wiersz,TzFxNis4SjdmNmwwOzRDMkIxNTM

jeśli idzie o "krygowanie" to powiem tak:
nie lubię się nikomu narzucać i niestety mam tendencje do bycia dupkiem;
więc gdyby Ci się coś nie spodobało w tonie moich wypowiedzi to wal śmiało;

serdeczne :)

W takim razie wypadałoby być konsekwentnym już do końca, a mnie chodziło w tym wierszu o monolog do .. rzeźby bez głowy ;)) O spotkanie z drugą kobieta i próbę odgadnięcia, gdzie straciła metaforyczną "głowę". W związku z tym, ze jest to mój ostatni wiersz jeszcze mi się wystarczajaco nie uleżał w głowie i gdy teraz na niego patrzę wydaje mi się, ze zbędny jest wers "uskrzydlona bogini". Co o tym myślisz? A tak w ogóle nie kryguj się z uwagami, bo ja bardzo chętnie je przyjmuję i nie mam z tym żadnego problemu :)

drugi ciekawy problem to manewrowanie pomiędzy drugą a trzecią osobą liczby pojedynczej:

"tyle razy
zagrzewałaś do walki" (ty)

"uskrzydlona bogini
okryta wilgotną materią" (ona)

przejście pomiędzy strofami to majstersztyk
ale drugą strofę utrzymałbym w trzeciej osobie:

"uskrzydlona bogini
okryta wilgotną materią
chciała tylko
unieść się w powietrzu"

co Ty na to?

Masz rację. Rzeczywiście, lepiej brzmi. Dziękuję :)

pierwszy dylemat można zatytułować:
dopełniacz czy celownik?
naprzeciw wiatru czy naprzeciw wiatrowi?
jeżeli przyimek jest na końcu to musi być celownik:
wiatrowi naprzeciw;
ale u Ciebie przyimek jest pierwszy;
sprawdziłem - wtedy oba przypadki są poprawne...
ale użyłbym raczej celownika: naprzeciw wiatrowi

Oczywiście, ze pozwalam, a wręcz przebieram nogami z ciekawości ;)

Dziękuję bardzo :)

Jednak faceci maja przerąbane.

Elu, po prostu zarażasz swoim umiłowaniem sztuki :)

Bardzo dziękuję :)

I dalej robi nieziemskie wrażenie. Jak to bogini :)

Fajnie, ze rozgrzewa Cię taka twarda baba bez głowy ;))