"Ostatnie pożegnanie"
patrząc oczami jednak dorosłego
próbuję trud zrozumieć życia
odpowiedzialności udźwignąć brzemię.
Słodycz mojego istnienia
opiekunka strapionej duszy
matka zbyt wcześnie utracona
żalem za grzech sumienia.
Biję się w duszności pierś
racz wybaczyć rodzicielko
władzy nie posiadam nad czasem
lecz pamięć dochowam wieczną.
Przedłużeniem twojego wychowania
stanie się moje jestestwo
pomnik czynów zadośćuczynieniem
istnienie w kłamstwie przewinieniem.
(Saalar z Oradei
14.09.2024r.)