X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

Ubezwłasnowolniona

Wiersz Miesiąca 0
wolny
2025-11-01 19:32

próżny człowieku wciąż wierzysz
że jesteś czymś więcej niż tylko
garstką myśli oblepionych w ciało

bez świadomej zgody na swój
początek i koniec
samostanowisz o sobie
pod sztandarem wolnej woli

karmisz umysł perspektywą
wieczności
spożywając filozoficzne strawy

pragniesz ocalić duszę
gdy zniknie ciało
by życie nie zamknęło się
w dwóch aktach

odbierając za mnie
ten ostatni...
pamiętaj że byłam

ubezwłasnowolniona
czasem istnienia

moja wieczność będzie trwała
tak długo jak długo
będziesz o mnie pamiętał


Jesteś Premium.
Dziękujemy!

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
15 razy
Treść

6
8
5
7
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat

6
3
5
12
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


ajw
ajw
trzy godziny temu
Mocny, intelektualny kawałek poezji. Robi wrażenie :)

Sylwia U.<sup>(*)</sup>
Sylwia U.(*)
dzień temu
🤗

Driana
Driana
dzień temu
Pamiec, wspominanie tych, których brak

maciejka
maciejka
dzień temu
Tak, wydaje nam się, że możemy wszystko. Do czasu... Potem istniejemy w pamięci... Patrząc na brak ludzi przy niektórych grobach, pomyślałam, że niedługo.
Pozdrawiam ciepło :)

JaSnA7
JaSnA7
dzień temu
Poruszający wiersz...
Pełno w nim przemyśleń związanych z istnieniem człowieka i granic jego wolności, czy też jednak ubezwłasnowolnienia...
Wolność trwa w granicach przedziału -
początek i koniec - potem dalszy ciąg może być nadal w pamięci.
To przedłużenie ziemskiego życia.
Wiara jednak mówi, że wieczność trwa tak, jak nieskończoność...
Wzruszające są wersy, gdzie podmiot liryczny tłumaczy koniec.
Istnieje przecież fakt ubezwłasnowolnienia czasem istnienia...
Serdecznie, z uznaniem, pozdrawiam Ciebie Droga Lariso:)
5/6 gwiazd dodaję.

Lenia
Lenia
dzień temu
Głęboki wiersz, dający do myślenia...uważam, że pamięć po nas szybko przeminie a ważniejsza jest nadzieja, że istnieje coś więcej...serdecznosci Lariso:)

Monia
Monia
dwa dni temu
Bardzo klimatyczne warto nie zapominać o tych co odeszli z tego świata pozdrawiam serdecznie 😉

NO1R<sup>(*)</sup>
NO1R(*)
dwa dni temu
Ubezwłasnowolniona pamięcią - świetny zwrot.

Z podobaniem i pozdrowieniem

klaks
klaks
dwa dni temu
Pięknie wyrażona prośba o pamięć, jako jedyną znaną naszym zmysłom, wieczność dla odchodzącego człowieka. Świadomość pamięci o nas, daje "biologiczne" wrażenie przedłużenia naszej egzystencji, pociesza. Jedynie prawdziwa wiara w nieśmiertelność duszy wycisza to ludzkie, naturalne pragnienie, ponieważ odnajduje nadzieję w Bogu. Przynajmniej tak mi się wydaje, bo mimo iż jestem wierząca, daleko mi jeszcze do tak głębokiej wiary :)
Pozdrawiam serdecznie Lariso🌹

sturecki
sturecki
dwa dni temu
Egzystencjalny monolog, „garstka myśli oblepionych w ciało” ... jak głos zza kurtyny istnienia, który nie chce już udawać, że „wolna wola” to pełnia władzy.
To wiersz, który nie pyta „kim jestem?”, tylko „czy ktoś mnie jeszcze unieważni, gdy przestanę istnieć?”. Dusza tu nie prosi o zbawienie, tylko o świadka.
No i puenta: nieśmiertelność nie mieszka w niebie, tylko w czyjejś pamięci o nas.
6/5


sturecki
dwa dni temu
Zgadzam się – mój komentarz dotyczył tylko jednego z możliwych odczytań, tego „zredukowanego do pamięci”, bo właśnie ten trop najmocniej wybrzmiał dla mnie w tekście. Nie twierdzę, że to jedyna prawda ani że autorka w pełni się z nim utożsamia – raczej, że wiersz pozwala na taką interpretację.

Rozumiem też stanowisko Kornela: sprzeciw wobec wizji człowieka, który istnieje tylko w pamięci innych, i poszukiwanie sensu dalej – głębiej, wyżej, poza granicą biologii i wspomnienia. Szanuję ten kierunek i cieszę się, że pojawił się tu nie jako polemika, lecz jako głos równoległy, uzupełniający.

Możemy się różnić w metafizyce, ale łączy nas jedno: nieobojętność wobec sensu.
A to już wystarczający fundament do czytania poezji wspólnym językiem.
Pozdrawiam Was obojga.

Kornel Passer
dwa dni temu
Pozwól sturecki, że podłączę się pod Twój komentarz i jednocześnie niech to będzie samoistny komentarz do Twojego wiersza, Lariso. Taki obraz, sturecki, jaki pokazałeś w swojej interpretacji jest jak najbardziej uzasadniony treścią wypowiedzi podmiotu lirycznego z wiersza i w tym sensie jest trafny i na miejscu. Myślę też, że wielu ludzi utożsami się z takim właśnie, "redukcyjnym" patrzeniem na człowieka. Człowiek zredukowany do własnych myśli i z nadzieją na pamięć u tych co zostaną, jako jedyną nadzieją "metafizyczną", to obraz dość powszechny. Mało tego, z mojej wieloletniej obserwacji życiowej wynika, że obraz ten skrycie noszą w sobie często nawet ludzie chodzący do kościoła. Nie jestem pewny, czy obraz ten jest poglądem peelki, a tym bardziej, czy jest poglądem Autorki, bo jest on malowany w wierszu przez tajemniczy "głos zewnętrzny". Tak czy owak, zmierzam do tego, że w całe moim świadomym życiu intelektualnym i duchowym przeciwstawiałem się takiemu obrazowi człowieka na różne sposoby. Stąd kochałem tzw "wielkich twórców" często udających się w zaświaty, by tam znaleźć materie dla swojej twórczości (Dante, Blake, Mickiewicz, Milton, autorzy Biblii). Stąd też osobiste poszukiwania religijne. Ta nadzieja ma u mnie charakter rzeczywisty i raczej w ogóle nie dotyczy pamięci , na której w ogóle mi nie zależy. Serdecznie Was pozdrawiam. :)

Sto...<sup>(*)</sup>
Sto...(*)
dwa dni temu
Podobne wnioski wysnuwałem czytając kiedyś "Światy małoludne"
Pedro Achiji

Rosa
Rosa
dwa dni temu
Piękny, głęboki wiersz, do długich kontemplacji, Lariso!
Przystanęłam trochę przy słowie "byłam", zastanawiając się, czy nie powinno być "jestem"... Ale to tylko takie moje odczucia.
Pod dużym wrażeniem wspaniałego wiersza pozdrawiam Cię serdecznie:)
6/5

Elżbieta
Elżbieta
dwa dni temu
Refleksyjny i niełatwy utwór. Dotyka kwestii ludzkiej pychy i niewiedzy względem prawdziwej natury istnienia. Szafowanie pojęciem wolnej woli, sprawia, że mamy wrażenie we wszystkim własnej decyzyjności, tymczasem nie wybieramy momentu swojego istnienia, ani śmierci, jesteśmy ubezwłasnowolnieni przez czas i przeznaczenie. Metafora życia w dwóch aktach dotyczy właśnie początku i końca życia, zawiera się w niej pragnienie za kontynuacją i wiecznością. Pamięć innych daje możliwością przekroczenia czasu ubezwłasnowolnienia. Wieczność będzie trwała, tak długo, jak pamięć o człowieku.
Muszę przyznać, że jestem poruszona głębią treści, przy jednoczesnej "oszczędności słów".
5/6
Pozdrawiam serdecznie, Droga Lariso.

sisy89
sisy89
dwa dni temu
Tak, w pamięci zachowujemy to, co ważne, więc coś w tym jest
Pięknie. Pozdrawiam serdecznie :)

samisen
samisen
dwa dni temu
Karmię się Twoimi wersami i będę pamiętał....
Pozdrawiam 😀

Waldi1
Waldi1
dwa dni temu
i to jest prawda... pozdrawiam serdecznie ...

Odyseusz62
Odyseusz62
dwa dni temu
Wszystko co mam do powiedzenia
to to że istniejesz oprócz myślenia.
Pozdrawiam.

Smigol<sup>(*)</sup>
Smigol(*)
dwa dni temu
Pamięć determinuje Rzeczywistość
I zmienia wszystko. Pozdrawiam


Autor poleca


Autor na ten moment nie promuje wierszy
Pokaż mniej

Jesteś Premium.
Dziękujemy!


X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności