dziękuję Joanno ...

za chwilę jedziemy z żoną i wnukiem oraz zabieramy sąsiadkę na spacerową przejażdżkę ...

Dziękuję Ci za każde Twoje słowo które jest pięknem życia ...mam silny charakter i zawsze byłem optymistą ja się nigdy nie poddają ... czasami niektórych to wkurza ... ale ja kieruję się swoim sercem ....a nie że ktoś powie jak mam żyć ... Ojciec mówił jak sobie pościelisz tak się wyśpisz ....wziąłem to sobie do serca i żyje mi się pięknie ...a Bóg wynagrodza mi to wspaniałą żoną ...

Waldi, nie wiem co napisać. Z jednej strony chcę, by to co piszę chociaż odrobinę dotykało innych, z drugiej strony boję się otworzyć zbyt mocno, by nie ciągnąć za sobą w przepaść. Niemniej jeśli zainspirowałam to dla mnie ogromny komplement...
Wielkie całusy i przytulas dla Ciebie :))

to Twój wiersz nie skłonił do napisania tego wiersz ... pamiętam jak pojechałem z Zabrza do domu .. bo umierał i tylko chciałem usłyszeć przepraszam was ... a była tylko cisza ... wróciłem do Zabrza i żonie powiedziałem ze za 5 dni góra umrze ... i tak było wróciłem na pogrzeb i nad grobem ja mu wszystko wybaczyłem ... siostra nie potrafi ..ale wierzę że to zrobi ... jedynie nie wiem czy bracia to zrobili ..bo jeden odszedł 5 lat temu drugi teraz pierwszego sierpnia będzie 3 lata ...
mam tylko siostrę ...wyobraź sobie... że nigdy nie musieliśmy siebie przepraszać bo ani razu ponieważ tworzyliśmy super rodzeństwo ... a mama nasza była kryształową kulą pełną blasku i ciepła ...mam dla niej taki wiersz ...pisany z 20 ponad lat temu ...

widzisz Twoje wiersze sprawiają cuda ... Pozdrawiam Ciebie bardzo serdecznie...

Mój Tato był dla mnie wszystkim co w życiu najlepsze, rozumiem jednak przeciwieństwo.