na tchnienie
na
tchnienie
tchnie? nie
co ja?
odbiornik
antena
wazonik gliniany
w co nieznane lgnie?
co tchnie?
co pchnie?
co mówi przez się?
początek
koniec
myśli!
lecz co?
ja
ty
on
to!
z tchnienia świat
co tchnie przed się
a natchniony ja
znów tchnę
myślę więc jestem
głowa skanuje
lecz co myśli pchnie?
że tchnie mnie cokolwiek
a nie samo z się
komórki
rozbiórki
chemia
dukaty
konstrukty
szuflady
pradawnej szafy
w niej trup
syty
brzuchaty
i nader roztropny
że umysł zawiązał na słup