Twoje Wiersze - Արարատ

Արարատ

wolny

2024-10-31 08:00

Rozciąga się niedbale,
wchłaniając rozległą panoramę,
z czupryną oprószoną śniegiem,
zboczami żyznymi, urodzajnymi.

Mówią, że na czubku jego głowy
niegdyś przycumowała Arka,
niosąc przymierze dobra,
a może wiatr niepokoju?

Masyw rosły i dumny,
granią przecina niebo,
na stokach prycha kozica,
a Noe spoczywa pod ziemią.

autor

myHead

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

JoViSkA

2024-10-31

Ciekawie i poetycko ubrałeś w słowa górę Ararat jako symbol nowego początku...
Pozdrawiam :)

myHead

2024-11-04

Ciekawe spojrzenie.

jobo

2024-10-31

Debre brandy niegdyś takie imę nosiło. Dobry tekst, ale ten Noe to chyba ściema.
Szacun i punkty są!

myHead

2024-11-04

Warto czasem podpierać się legendami :)

sturecki

2024-10-31

Musiałem najpierw zgłębić język ormiański, by rozszyfrować tytuł.
Wiersz oddaje majestat góry Ararat – miejsca pełnego historii i symboliki, gdzie rozpościera się potężnie, jakby strzegąc dawnych opowieści i ludzkich legend. Góra staje się pomnikiem przeszłości, gdzie Arka Noego niesie nie tylko nadzieję, ale też echo ludzkich obaw, a sama natura tętni życiem i trwałością. Ararat to nie tylko masywna góra, ale żywy pomnik dumnie przecinający niebo, świadek mijających wieków.