Nie ma za co przepraszać, zdarza się. Rozumiem. :)

Rozumiem i przepraszam, mój błąd. Rolę zrozumiałam jako zadanie do wykonania i zabrzmiało mi niegramatycznie, ale istotnie widzę teraz że rola jest tu jako pole uprawne na co również tytuł nakierowuje. Pisałam to grubo po północy i jak widać nocne markowanie nie sprzyja mi w czytaniu ze zrozumieniem :)
Bardzo przepraszam.

"Krocząc rolą"

Czytelnik może śmiało rozumieć jako "rolę, na której zasiano ziarna" ,ale też jako rolę w sensie znaczeniowym.

W tym wierszu wszystko jest na miejscu, a "wszelkie wycinanie" zmieni ogólny przekaz zrodzony z natchnienia.

Dziękuję za komentarz, niestety wiele obecnie nie mogę pisać, ani zbytnio czytać, więc na tym wpisie poprzestanę. Pozdrawiam serdecznie.

*

/Piastuje ziemię
czyli Swoje stworzone dzieło Trójca św. /

Piastują ziemię
Trzy spojrzenia

/Piastuje ziemię
czyli Swoje dzieło Trójca św. /

przenikające życiem
w świetlistym marzeniu
niebiańskiego lazuru

/Trzy Osoby jako jedna całość
wzajemnie się uzupełniają,
przenikając czas, materię duchowym wnętrzem, pełnym doskonałej miłości.
Jako Światłość światłości marzą o spotkaniu ze stworzeniem...
Niebiański lazur na to wskazuje/

krocząc rolą
z obrazem wyrozumiałości

/Przychodzi wędrując znaczeniem w znaku miłosierdzia/

pochylone nad żalem grzesznika

/Bez żalu nie ma miłosierdzia, bowiem żal otwiera bramy. Zwłaszcza ten doskonały przebijający niebiosa, jak ten mój pamiętny z 2005 roku.../

otwierają zdobyczne
jednostki w stosy

/Pobudzona aktem miłosierdzia dusza, otwartą łaską ducha zostaje z powrotem dołączona do owczarni/

wiosennej miłości
odnową

/Rozgorzała nieznaną wcześniej miłością jest niejako wiosennym odbiciem, swoistą odnową, nowym narodzeniem... /


***
Tak to na szybko wyjaśnię, mając zamglone pole widzenia, niestety ostatnio wzrok mi szwankuje, więc składam literki intuicyjnie, o dłuższym czytaniu nie ma też mowy.
***