Czego więc znowu nie powiedziałeś?
I gdzie masz to wszystko, co wtedy
rozdałeś przez sen albo dlatego,
bo spałeś zbyt długo, żeby coś mieć
z rzeczy przeważnie świata tego,
na który już całkiem jest za późno,
no gdzie?

W tej chwili dopijam kawę i snuję opowieść
na motywach postaci, którymi jestem,
inaczej nie mógłbym nic powiedzieć
ustami, które nie są do moich podobne
najpierw musiałbym stać się ich,
a one moimi, żebym jeszcze coś dodał

i to tylko jako ich właściciel, a więc:
nie autor sam, lecz w doskonałej relacji,
jak w podwójnym układzie gwiazdy -

zdołałem się wreszcie wyczołgać za horyzont,
żeby być i nie być z każdej strony naraz -
nie sobą w swoim wewnętrznym teatrze,
w którym gra cieni nie wchodzi do gry
"Nigdy i na Zawsze"

Gdzie odleżyny stwierdzono u pustki,
tam wiadomo było, jak iść i co omijać.
Tak samo i ja mijam w pośpiechu złe sny,
żeby nadal odwiedzać i widzieć tylko ciebie
wśród podmiotów, którym się kiedyś śniłem

może, choć być może, to nie dobrze,
ale stało się i z siebie rzeszę ja wyjąłem
tych wybrańców z wymiarów do akt,
których jutro dzisiaj potem pewnie tak
cokolwiek się zdarzy na scenie albo strofie
oni, to oni, a ja, to ja, ale Ty decydujesz
jak będzie
ja ci nie powiem
kto mówi?
teraz?
tak
My