Twoje Wiersze - Koniec Wieczności

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

8 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Motylek78

2025-03-20

bardzo ciekawy wiersz
skłania mnie do zastanowienia
ponieważ ja chleba nie jadam w ogóle
nawet "Nasz chleb wieczny - Boże Ciało"
nie dla mnie ponieważ jestem rozwódką ...
raczej nie będzie mi dane:
"Dusza z sercem - język żywo:
Duch bezpieczny i pieczywo
Manna z Nieba, gdy się stara"
według kościoła i jego nauk
jestem ta zła chyba?
sprawa dość trudna i skomplikowana
Pozdrawiam serdecznie 🦋

Motylek78

2025-03-20

miło mi to czytać
często mnie nurtują mnie takie pytania
jak widać można być po prostu dobrym człowiekiem
i zanurzyć się w wierze
rzeczywiście nie podejrzewałabym
ciebie że możesz być rozwodnikiem
raczej przykładnym katolikiem
pocieszyłeś mnie dzięki

januszek

2025-03-20

witam

nie ma sytuacji bez wyjścia
tym bardziej
nie " ta zła chyba"
mogę zaświadczyć swoją niegodną osobą
też jestem rozwodnikiem żyjącym z rozwódką
" moje dzieci i jej dzieci biją nasze dzieci "
też już dorosłe;
zdecydowaliśmy się na :
białe małżeństwo
i Boże Ciało
też jest dla nas
( Coś za coś )
dziś nawet twierdzę że sex to nałóg podobny do tych standardowych.
wymagana tylko była spowiedź generalna
w tej chwili wszyscy wokół są pewni że jesteśmy po kościelnym
:)))

niezgodna54

2025-03-19

...za stureckim, pozdrawiam:))

januszek

2025-03-20

Bardzo mi miło

Pozdrawiam serdecznie :))

Waldi1

2025-03-19

wiersz jest piękny i tak jak piszesz ,, są próby oddzielania ale już C,K.Norwid pisał ( o nas) : "gdzie kruszynę chleba podnoszą z ziemi przez uszanowanie dla darów nieba". bo już od zarania człowiek w odróżnieniu od zwierząt ... itd ... dlatego kocham swoją drogę ...idąc po niej z ufa Bogu ... nie mam problemów ... niech się wali niech się pali oddzielam ziarno od plew ...itd ... pozdrawiam serdecznie ...

januszek

2025-03-20

i tak trzymaj (ster)

będąc na właściwym kursie

pozdrawiam serdecznie :))

Izka1^(*)

2025-03-19

Wiersz balansuje pomiędzy zwątpieniem, a wiarą. skłania do refleksji nad fundamentalnymi pytaniami o ludzkie istnienie. Pozdrawiam w zadumie

januszek

2025-03-20

ogólno-śwatowy balans istotnie trwa
jak balans łódką na boki - grożąc wywrotką

pozdrawiam serdecznie :))

ekszki

2025-03-19

Dobre na pogaduchy w grze wstępnej po kilku lampkach wina dla rozluźnienia

januszek

2025-03-19

:)))
dzięki za pogaduszkę...

Czasem

2025-03-19

Świetnie napisane. Chleb na życie wieczne. Przez ostatnie 2000 lat z okładem trochę spowszedniał i ludziom przestał wydawać sie cudem... stąd potrzebne są takie teksty. Wiele miejsc w tym wierszu fascynuje mnie trafnościa sformułowań i brzmieniem dla ucha.

Pozdrawiam serdecznie

p.s. kiszki grają "marsza" bez "z"

januszek

2025-03-19

czyli "przecież"

januszek

2025-03-19

dzięki , Kiedyś u mojej mamy był taki swojski pieczony, za którym się nieraz tęskni.
polecam wpis pod Stasiem
ad. ps.
"z" potraktuję jako"małego gnojka" a że "małe jest piękne"
usunę dużego ... , który tu jako wata chciał się na trwałe zadomowić...

Pozdrówko:)))

Annna2

2025-03-19

"Usta milczą, dusza śpiewa
Kochaj mnie
Bez miłości świat nic nie wart
Kochaj mnie"
(Wesoła wdówka)
A tak się a propos zastanawiam- czy wdówka może być wesoła?
A chleb- niezbędny jak życie. Jedzenie i Hostia- bo to życie
Piękny

januszek

2025-03-19

tak ta pieśń też tu jest tłem
polecam też kom. pod Stasiem

dziękuję i pozdrawiam serdecznie:))

sturecki

2025-03-19

Ludzka codzienność splata się z wiecznością, a chleb może być zarówno zwykłym posiłkiem, jak i symbolem duchowego pokarmu. Gdy serce i dusza słuchają uważnie, odnajdują coś więcej niż tylko ziemskie potrzeby. Tylko, czy naprawdę można oddzielić to, co powszednie, od tego, co boskie?
6,5

sturecki

2025-03-19

Pięknie to ująłeś – w tym, co codzienne, kryje się boskość, tylko trzeba umieć ją dostrzec. Chleb to nie tylko pokarm, ale i symbol, który od wieków łączy sacrum z profanum. Norwid jak zawsze celnie pokazał, że zwykłe gesty mają głębszy wymiar.

januszek

2025-03-19

są próby oddzielania ale już C,K.Norwid pisał ( o nas) : "gdzie kruszynę chleba podnoszą z ziemi przez uszanowanie dla darów nieba". bo już od zarania człowiek w odróżnieniu od zwierząt używa 4 boskich elementów [kamień (młyński); woda; zakwas(drożdże); ogień]do przygotowania owego swoistego pokarmu.
Już w owym powszednim jest boskość
ale i dodatkowo "Hostię przez jasne widzę zboże" autor "Fortepianu Szopena" napisał ....

dziękuję i pozdrawiam :))

Pokaż mniej

Logowanie

Koniec Wieczności

Ocena wiersza

Treść

Warsztat

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji