Vigelanda Park
Monolit i Koło życia.
Patrzę na rzeźby splątanych ciał.
Ich kunszt mnie zachwyca.
Bo życie to tysiąca i jednej nocy baśń.
Słodko - słony ma smak.
Więcej niż wszystko chciałam mu dać.
Przemija już mój czas.
Aniele - czy dalej jesteś ze mną
W tej wędrówce przez dnie?
Ma droga często bywa krętą
Czasem pod górę się pnie.
Dziś puste miejsce przy stole
I echo hasa po kątach.
Ucichła szczęścia muzyka,
Wszędzie rozterka się krząta.