Dobrze odnaleźć spokój i nie grzebać znajomości, nawet gdy uczucie przeminęło.
Wyblakło Ci zdjęcie z Avatara:)
Pozdrowionka.

Jak w Ameryce wszystko u nich cymes,
tornado mnie zmiotło... a ja sobie ginę.

Pozdrawiam.

Czasami musi wystarczyć "przypadkiem"
Pozdrawiam :)

Podobno nie ma przypadkowych spotkań, choć bywają spotkania aranżowane na przypadkowe :) Pozdrawiam cieplutko :)

Od zachwytu grosza spojrzenia do bogactwa uśmiechu po miliony w sercu .
I tylko taką drogą podążaj do majętności serca, reszta przypadkowych spotkań byłych jest drogą nic nie znaczącą różnych celów .
Dobrych myśli ;p
Pozdrawiam serdecznie ;)

Takie przypadkowe spotkania , nie mają swoich scenariuszy, a słowa dialogu dyktuje nam spontaniczność .

Pozdrawiam Piotrze ;-)

To tak jakby być i żyć osobno, z cihca nadzieją, że może jeszcze kiedyś, coś... Prawdziwe i trochę smutne bo te nadzieję zwykle nigdy się nie ziszczą.
Pozdrawiam serdecznie :)

Masz rację, takie jest życie!, ale zawsze zastanawiałam się nad słowami jakie powinny być wymieniane w różnych sytuacjach i myślę sobie, że w wierszu tak jak jest, zabrzmiały dobrze!, ale w życiu jednak wolałabym coś innego usłyszeć!, wiesz Piotrze, to tylko takie moje osobiste przemyślenia:)) , a wiersz jest bardzo dobry!
Ciepłe serdeczności dla Ciebie:)⭐

Ojej przypomniałeś mi takie niechciane spotkanie z moim byłym narzeczonym na Szerokiej w Toruniu
Ja jak zwykle zabiegają z głową w chmurach lecę na złamanie karku bo jestem spóźniona
Wpadam na pewną parę i oczom nie wierze haha
Jejku jakie to było niezręczne 😉

a gdyby tak... iść tą samą drogą z przyjaznym uśmiechem ... przecież tak nie wiele potrzeba ...by siebie dać drugiej osobie ... przecież dokładając dra do ognia daje więcej ciepła ...

Z jednej strony trwanie na swojej ścieżce a z drugiej nadzieja na przecięcie się niej z inną ścieżką.
Zawsze to możliwe. Lekki i przyjemny wiersz w odbiorze Piotrze i takie są esencją pisania uważam.
Pozdrawiam.

Fajny wiersz, a musi to boleć. Pozdrawiam

W rozpędzie przeczytałem w ostatnim wersie "pokrętnie"... To jest piękna prawda o krzyżowaniu się ludzkich dróg życia. Pięknie to ująłeś Piotrze. Domyślam się, że pewnie wpisałeś tam miłosne drogi kręte, ale myślę, że inne też się tam mogą podoczepiać.
Kiedyś pewną bliską mi kobietę wysłałem w trasę długą do Monachium. Bidulka jak dojechała koło Würzburga do wielkiego skrzyżowania autostrad to się pogubiła. W konsekwencji zjechała każdym zjazde i wjechała każdym wjazdem. Ostatecznie trafiła na właściwą autostradę i właściwy kierunek obrała. Ja oczywiście byłem na łączach w telefonie. To dopiero była miłosna krzyżówka życia! 😅 Oderwało mi się później kilka aż bordowych ze wściekłości słów...😅🙃 Alleluja i do przodu! jak to mówią w Toruniu 😋 (Halo, Halo Renia...😋🙃).
Pozdro Puotr, naprawdę dobry wiersz napisałeś! 🙋🏻🙂