Twoje Wiersze - onlyfans 2

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

8 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

samisen

2025-10-26

Cyfryzacja, cyfryzacja... śniadanie, obiad, kolacja....
Pozdrawiam

NO1R^(*)

2025-10-26

Takie dziś trendy stety lub nie.
Dzięki
pozdrówki 🫡

[ GALBA ]^(*)

2025-10-26

Brak myślenia, porzucenie mózgu to i oddychanie pod znakiem zapytania a zatem zagłada na życzenie...
Trochę sobie pozwoliłem... Ech...
Pozdrowionka Krzyś 🌟👍

NO1R^(*)

2025-10-26

Pozwalam sobie pozwalać ;)
Pozdro Marko 🫡

JoViSkA

2025-10-26

Mamy świat w zasięgu ręki pod palcami klawiatury, ale zimny monitor nie daje nam nic poza pustką i rozczarowaniem...
Pozdrawiam serdecznie

NO1R^(*)

2025-10-26

Dokładnie. Trza z tego wyjść ;)
Pozdrówki

Mitylene

2025-10-25

Chłodny klimat wersów kojarzy mi się właśnie z taką próżnią kontaktów międzyludzkich. Takie czasy nastały, że niedługo wszystko bedzie na świeczniku, a tajemnica o nas samych prawdziwym rarytasem, dostępnym tylko dla wybranych. Pozdrawiam:)

NO1R^(*)

2025-10-26

Dobrze rzeczesz.
Międzyludzkie relacje coraz bardziej obce a prywatność staje się fikcją.
Pozdro Mirelko.

Larisa

2025-10-25

Człowiek z natury odczuwa pustkę... stąd też częsta melancholia.
Świat wirtualny/cyfrowy ją jeszcze bardziej pogłębia, bo tworzy iluzję szczęścia, zapycha rozum sztucznym światłem życia.
Podoba mi się minimalizm środków stylistycznych w wierszu, dobrze oddaje klimat "surowości" przemyśleń.
Serdecznie pozdrawiam:)

NO1R^(*)

2025-10-26

Dziękuję za komentarz.
Pozdrawiam również 🫡

ajw

2025-10-25

W świecie cyfrowych doznań trudno nie utracić głębi.. Smutny, ascetyczny wiersz we współczesnym tonie. Rozwalasz tą wewnętrzną pustką, która zaczyna rosnąć w nas jak drożdże w drożdżowcu. Coraz trudniej w nim o .. rodzynki :(

NO1R^(*)

2025-10-26

Tak, rodzynków coraz mniej.

sturecki

2025-10-25

Lodowaty komentarz do świata, w którym wszystko zostało odsłonięte – nawet wstyd już nie ma gdzie się schować. Chłodno notujesz upadek sensu – jakbyś obserwował z boku spektakl bez widzów.
6/5