Do wiersza
wydobytą przez natchnioną rękę.
W tobie mój duch jest, moja natura,
marzenia, prawda, krzyczące serce.
Wnet proza życia tak łatwo ginie,
gdy na papierze rym lekko sprzyja.
Rozum, logika, prędko nam minie.
Zostańmy razem - poezja wzywa.
Kiedy poczuję oddech nareszcie
tych wersów, to wiem, że już inaczej
my zaczynamy postrzegać przestrzeń,
czas (ten liniowy) i mnogość znaczeń.
Wiele się uczuć do nas przygarnie,
strach wielu osób tutaj się schowa.
My rozjaśnimy, niczym latarnie,
mroki ich życia z prędkością słowa.
Witold Tylkowski