Twoje Wiersze - ewolucja

ewolucja

rymowany

2021-07-10 07:09

w kamieniu zakląć życia tętno
i w ciszy przetrwać pokolenia
nie dotykając ciał swych piękna
być aby trwać tak od niechcenia

lecz stale czuć że jest coś jeszcze
poza obrysem tchniętym w bezruch
słyszeć jak trawa radość szepcze
sądząc że to jest z zaświatów duch

tak nagle odkryć człowieczeństwo
zrzucić skorupę już za ciasną
zwęszyć zewnętrzne bezpieczeństwo
i wejść na drogę swoją własną

mijać w milczeniu wciąż kamienie
co się wsłuchują w duchy trawy
z takim dojrzałym zrozumieniem
że muszą siebie same zbawić

Witold Tylkowski

https://www.tapeciarnia.pl/tapety/normalne/tapeta-kamienie-i-wystajace-korzenie-na-lesnej-sciezce.jpg

autor

Witold

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Iks Weli

2021-07-10

Nawet kamień musiałby sam siebie zbawić, nie dlatego, że jest kamieniem, ale dlatego, że posiadł był świadomość... Czyli, gdyby. A to jest bardzo dobrze napisana definicja wzrostu mchu i porostu oraz dramatu kamieni... My na ich drodze w świadomości jesteśmy już ludźmi... ;-) Ale dalej dla większości słowo "ewolucja", musi zacząć znaczyć coś żywego, realnego, coś, co powinno już się budzić :) No, ale póki co "the show must go on" :)

Iks Weli

2021-07-10

Oj, nie wiem, nie wiem czy z tym aby nie za wielka odpowiedzialność się łączy. I czy by to nas przypadkiem nieodwracalnie nie zmieniło? No, ale czego się nie robi dla nauki, zwłaszcza przyjaciół? ;)

Witold

2021-07-10

Zapisuję się do Ciebie na kurs pisania komentarzy.
To może być kurs korespondencyjny.
👁‍🗨