Zatrzymałeś mnie. Nie da się oddalić tej chwili, ale pomyślałam, ile takich chwil nas ominęło ? Ile razy otarliśmy się o siostrę śmierć, nawet nie zdając sobie z tego sprawy albo w małym stopniu ?
Czas nam dany wykorzystujmy najlepiej jak się da - ja osobiście wolałabym wiedzieć, ile mi zostało tego czasu, by móc przygotować bliskich, uporządkować choć niektóre rzeczy...
Pozdrawiam :)

Każdy z nas na pewnym etapie życia, otrzymuje taką wiadomość, świadomie, lub niestety nieświadomie poprzez opiekunów, czy rodzinę. Bez owej wiadomości umierają Ci co nagła zastaje ich śmierć.
Można po przeczytaniu wiersza zwyczajnie przystanąć, zastanowić się, co by było gdyby...
Sądzę, że błogosławieństwem jest wiadomość o pozostałym, przewidywalnym czasie egzystencji, natomiast dla odbiorcy i to świadomego, nie jest to relaksujące. Wiadomo. Ale jest czas na załatwienie ziemskich spraw, typu : przeprosiny, napisanie listów wyjaśniających, przemyślenie testamentu, zabezpieczenie bliskich. To ludzkie do bólu. Ile milionów ludzi to przechodzi rok w rok?
Narodziny są cudem, śmierć dla mnie analogicznie. Tyle, że zanim się narodzimy nie mamy, jako ludzie na nic wpływu, natomiast już od najmłodszych lat na wiele, stąd wiadomość o rychłej śmierci, moim zdaniem powinna tylko motywować do szybkiego załatwienia przyziemnych spraw, a później życia na maxa, realizując wszystkie marzenia do granic wytrzymałości...

Zatrzymałeś, a w chrześcijaństwie śmierć to wybawienie, radość spotkania z Bogiem, a nie kara.

Pod presja policzonego czasu, mozna rzeczywiscie odejsc w terminie. Najwazniejsze jest, aby tego terminu nie wziasc sobie do serca.
Znam (lam) pare ludzi, którzy po mimo wystawionych p rzez lekarzy (oni tylko zakladaja) przezyli o 4 czy i by nawet 12-14 lat dluzej.

Emocjonalne wierszowanie nie daje myślom obojętnie przejść obok ani pozostać biernym w obliczu ludzkich dramatów 🙂

Ostatnia strofa najdobitniej pokazuje stan emocjonalny człowieka w kontekście tego co nieuniknione a zarazem nadzieję że jeszcze daleko do chwili ostatecznej.
Dobre pisanie.
Pozdrowionka 🌟👍

ciężko jest żyć ze świadomością
dokładniejszej daty odejścia.....
a jednak daje nam to czas do dokładniego zaplanowania
pogodzenia z bliskimi wybaczenia....
można poświęcić ten ostatni czas
na wiele sposobów
życzę wszystkiego dobrego
wiersz skłania do przemyśleń co gdyby to ja ....
Pozdrawiam serdecznie 🦋

Chyba nikt by tego nie chciał wiedzieć. Presja policzalnego czasu może jeszcze bardziej załamać.
Pozdr :)

Lepiej nie wiedzieć. Całe życie wiemy,że ta chwila przyjdzie. Gdybyśmy wiedzieli kiedy, źle by się żyło. Ale dobrze jest mieć wsparcie, kiedy ta chwila coraz bliżej. Pozdrawiam serdecznie

Jest teraz taka, tendencja, żeby informować pacjenta o faktyczym stanie jego zdrowia a nawet w przybliżeniu określić, kiedy nastąpi koniec, ma to dobre i złe strony...daje szansę uporządkowania ziemskich spraw, ale niektórych może załamać zniechęcić do "walki" o życie, a przecież, lekarz nie jest Panem Bogiem i nie zawsze jego prognozy muszą się spawdzać! To trudny, temat, mam przyjaciółkę, która pomimo złej diagnozy, żyje aktywnie i przeżyła, przewidywany czas "odejścia" i zaprzyjaźnioną starszą osobę, która
chce umrzeć, tylko śmierć się nie śpieszy!
Pozdrawiam serdecznie:))⭐

Trudny temat, ale pięknie sobie z nim poradziłeś. Czyta się raczej z pozytywnym uczuciem, bo faktycznie, nie da się tego terminu zmienić/przesunąć. A z drugiej strony, śmierć przychodzi zawsze za wcześnie i nieoczekiwanie. Żyje się zawsze tą kropelką nadziei, że jeszcze nie jest tuż , tuż.
Pozdrawiam serdecznie