X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

w przedsionku umierania

Wiersz Miesiąca 0
wolny
2024-11-19 13:13
pod starą strzechą
jakich już prawie nie ma
przy dębowym stole
zmęczony człowiek
siedzi i wzrokiem naiwnym
penetruje drogę

nawet listonosz
rzadko tu zagląda
sąsiadom zostawia pocztę

a starzec
nad szklanką samogonu
odprawia rytuał
skręcania papierosów
bez nich pewnie by umarł

a tak trzyma się
chociaż ślady moczu
zdobią każdy centymetr podłogi

i jeść czasem trudno
gdy skręca w pół
przeklęty ból

on wie że niewiele czasu
jeszcze pozostało
poczerniała noga
jakby obca
bez czucia ciąży
lecz własna
niech towarzyszy nadal
nikomu innemu się nie przyda

kolejny łyk procentów
łagodzi niepokoje
w piecu jakby przygasło
do diabła z nim
ciepło przecież
ze szklanego flokonu
autor

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
18 razy
Treść

6
7
5
11
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat

6
2
5
16
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


MadziaLena
MadziaLena
2024-11-22
Poruszasz trudne tematy jak zawsze. Samotna starość, obciążona biedą i chorobami, osładzaniem bólu używkami jest bardzo przykra i smutna. Pozdrawiam

Zenek 66 Sielski
Mądry życiowy przekaz
pozdrawiam serdecznie

Izka1<sup>(*)</sup>
Izka1(*)
2024-11-19
Smutna jest samotna starość. Jak takim ludziom można pomóc? Nie wiem m. Dla nich tylko to szkło uprzyjemnia im życie. Pozdrawiam w zadumie

[ GALBA ]<sup>(*)</sup>
[ GALBA ](*)
2024-11-19
Przyznam że poruszający tekst. Ciekawie pisujesz i podoba mi się taki styl.
Pozdrowionka z podobaniem 🌟👍

Elżbieta
Elżbieta
2024-11-19
A mimo to, nie zamieniłby tej starej chaty, na czystą sale szpitalną!
Pozdrawiam serdecznie:)⭐

Moona@
Moona@
2024-11-19
Mocny!
Pozdrawiam

Waldi1
Waldi1
2024-11-19
procenty bólu serca nie złagodzą ... może podana ręka przytulenie w ciągu dnia i piękny sen nocą ... Pozdrawiam serdecznie ...

Eleanor Rigby
Eleanor Rigby
2024-11-19
Gorzki w wymowie ale takie też bywa życie i ukazujesz je bez upiększania. Z tym bólem, nietrzymaniem moczu i zbliżająca się śmiercią.

Angie26<sup>(*)</sup>
Angie26(*)
2024-11-19
Twój wiersz jest pełen surowej, pełnej emocji wizji życia, które zdaje się zatrzymać w martwym punkcie. Obraz starego człowieka, zmęczonego, samotnego, jest pełen smutku i nostalgia za czymś, co już minęło. Tradycja, jak choćby "skręcanie papierosów", które stają się rytuałem, wydaje się stanowić ostatnią więź z codziennością, a zarazem wyraz niechęci do całkowitej rezygnacji. Użycie samogonu, który „łagodzi niepokoje”, staje się pewnego rodzaju ucieczką, choć nie ma to już radości w tym codziennym rytuale.

Motyw starości, z jej fizycznymi ograniczeniami, jak „poczerniała noga” czy „skręcanie w pół przeklętym bólem”, jest mocny, prawdziwy, i bardzo namacalny. Z jednej strony starzec jest świadomy, że „niewiele czasu jeszcze pozostało”, ale z drugiej strony widać tę niechęć do całkowitego poddania się – „niech towarzyszy nadal”, bo choć ciało odmawia, to więź z życiem nie jest tak łatwa do zerwania.

„Do diabła z nim, ciepło przecież ze szklanego flokonu” to gorzki, lecz wymowny moment rezygnacji z jakiejkolwiek nadziei na zmianę. Ciepło, które nie pochodzi już z ognia w piecu, ale z alkoholu w szklance, symbolizuje wygasające życie, które mimo wszystko szuka jakiejś formy pociechy.

Jest to wiersz, który nie tylko przywołuje obraz samotności i przemijania, ale także ukazuje człowieka, który mimo wszystko trzyma się swojego życia i próbuję go przeżyć do końca, nawet w tak trudnych warunkach. Porusza głębokie tematy egzystencjalne, z mocnym akcentem na samotność, starość i walkę z własnymi słabościami.


Odyseusz62
Odyseusz62
2024-11-19
Pilipiuk prawie, pozdrawiam.

ajw
ajw
2024-11-19
Nie kazdy ma piękną starość w otoczeniu kochających ludzi. W dodatku odchodzi po cichu, bez wychodzenia ze strefy komfortu i angażowania innych.. Smutne to..

Rusticus <sup>(*)</sup>
Rusticus (*)
2024-11-19
Neokromantycznie

andrew
andrew
2024-11-19
...
życie
czy można je ułożyć
jak klocki lego

ono chodzi
swoimi drogami
...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

Krystek
Krystek
2024-11-19
Niestety jest moc starszych osób
potrzebujących pomocy.
Ślę serdeczności:)

klaks
klaks
2024-11-19
Bardzo smutny obraz, potrafisz w niezwykły sposób oddać realizm opisanej sceny.
pozdrawiam serdecznie 5/6

Annna2
Annna2
2024-11-19
Smutny wiersz, ale taki prawdziwy.
Tak sobie pomyślałam- nie udała się trochę ta starość Panu Bogu.
5/6


jobo
2024-11-19
Aniu! boje się że nic sie mu nie udało, to ludzie go stworzyli
takiego, no i takie to jest.
Była młodość, musi być starość. Też jest fajna, da sie frunąć, wierz mi. Masz Warmię, Olsztyn, Kwiat Jabłoni, damy radę.
Szac!!!

jobo
jobo
2024-11-19
Jeśli cię ogarnia nagła
Kiedy czytasz słowo prawda
Gdy dostrzegasz życie bure
Znaczy-dobrze funkjonujesz

Szac i pleja gwiazd

sturecki
sturecki
2024-11-19
Refleksja o przemijaniu, w której nawet prozaiczne gesty stają się ostatnim bastionem człowieczeństwa.
„Ciepło przecież ze szklanego flokonu” – to gorzki akcent, który symbolizuje samotne i rozpaczliwe zmaganie się ze schyłkiem życia, gdzie alkohol staje się jedynym towarzyszem. Wiersz bez upiększeń przedstawia codzienność starca, zmagającego się z bólem, samotnością i świadomością nadchodzącego końca. Kluczowa fraza „nad szklanką samogonu odprawia rytuał skręcania papierosów” podkreśla rutynę jako namiastkę sensu w zubożałej rzeczywistości.


Autor poleca


Autor na ten moment nie promuje wierszy
Pokaż więcej



X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności