Twoje Wiersze - Przeminęło z wiatrem

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

18 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Wszystkość^(*)

2024-10-20

Zapadanie się w siebie przyszło mi do głowy...a lepiej nie. Pięknie o smutku. Pozdrawiam Izo.🙂

Izka1^(*)

2024-10-22

Dziękuję za czytanie i komentarz.
Pozdrawiam serdecznie

Rosa

2024-10-20

Przenikliwie smutno o uczuciu, które przeminęło, w dobrym wierszu.
Pozdrawiam ciepło:)

Izka1^(*)

2024-10-22

Dziękuję za odwiedziny i miły komentarz.
Pozdrawiam serdecznie

Kazimierz Surzyn

2024-10-20

Wymownie bardzo o przemijaniu, tak bywa, że mamy poczucie nawet braku nadziei, pozdrawiam ciepło.
6/5

Izka1^(*)

2024-10-22

Dziękuję bardzo za czytanie i komentarz.
Pozdrawiam serdecznie

poezja.tanczy

2024-10-20

Bo otoczeni, co nam zostaje
Bo przygwożdżeni, na te zwyczaje

Pięknie malujesz słowem
I dobrze że na cukierkowy kolor
M.

Izka1^(*)

2024-10-22

Dziękuję za odwiedziny, czytanie i komentarz.
Pozdrawiam serdecznie

Waldi1

2024-10-19

a mogło być tak pięknie ... Pozdrawiam serdecznie ...

Izka1^(*)

2024-10-22

Dziękuję Waldi za czytanie i komentarz.
Pozdrawiam serdecznie

Autor nieznany.

2024-10-19

Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.

Izka1^(*)

2024-10-22

Dziękuję za odwiedziny i komentarz.
Pozdrawiam serdecznie

Wanda Kosma

2024-10-19

Przejmująco rezygnacyjny wiersz, sugestywny i piękny. Tak czasami bywa, że nie ma nawet nadziei - albo nie ma już siły na spełnianie pragnień. Czujemy to szczególnie w stanie zawiedzenia. Pozdrawiam serdecznie.

Izka1^(*)

2024-10-22

Dziękuję za odwiedziny, czytanie i piękny komentarz.
Pozdrawiam serdecznie

Elżbieta

2024-10-19

Jeszcze tylko nie poddać sie wiatrowi, zadbać o siebie, na szczęście są inni ludzie szukać kontaktów... nie zgubić reszty życia!
Pozdrawiam serdecznie, Izko:)⭐

Izka1^(*)

2024-10-22

Dziękuję Ci Elu za miłe odwiedziny.
Pozdrawiam serdecznie

Dagmara^(*)

2024-10-19

Wielki smutek w tym pięknym wierszu...wszystko przez to przemijanie ech...
Pozdrawiam serdecznie Izo ;)

Izka1^(*)

2024-10-22

Dziękuję Ci Daga za czytanie i miły komentarz.
Pozdrawiam serdecznie

Sylwia U.^(*)

2024-10-19

Wiersz pełen magii. Podziwiam umiejętności pisarskie. Bardzo mi się podoba 🤗

Izka1^(*)

2024-10-22

Dziękuję za czytanie i uznanie.
Pozdrawiam serdecznie

Mitylene

2024-10-19

Życiowe wersy, wielu ludzi ten temat już przerabiało, albo i przerabia...Pozdrawiam serdecznie :)

Izka1^(*)

2024-10-22

Tak, temat dotyczy wielu. Dziękuję za czytanie i komentarz.
Pozdrawiam serdecznie

Marek Żak

2024-10-19

Mam jak Staszek, który świetnie opisał odczucie po przeczytaniu tego niewesołego wiersza. Serdecznie pozdrawiam.

Izka1^(*)

2024-10-22

Dziękuję bardzo za czytanie i komentarz.
Pozdrawiam serdecznie

klaks

2024-10-19

Pachnie żalem za miłością z której się zrezygnowało ze strachu.
Pozdrawiam serdecznie:)

Izka1^(*)

2024-10-22

Dziękuję za czytanie i komentarz.
Pozdrawiam serdecznie

JoViSkA

2024-10-19

Smutny wiersz o przemijaniu...
Pozdrawiam Izo

Izka1^(*)

2024-10-22

Dziękuję bardzo za odwiedziny.
Pozdrawiam serdecznie

Krystek

2024-10-19

Poddanie się głębokiemu smutkowi
i niemożności życia bez bliskiej osoby
prowadzi do bezsensu istnienia.
Niebezpieczny to stan - żałoba minie,
ale już nie będzie tak samo.
Ślę moc serdeczności i pogody ducha:)

Izka1^(*)

2024-10-22

Dziękuję za czytanie i komentarz.
Pozdrawiam serdecznie

Annna2

2024-10-19

Smutno, ale pięknie.

Izka1^(*)

2024-10-22

Dziękuję za czytanie i komentarz.
Pozdrawiam serdecznie

andrew

2024-10-19

...
wystarczy raz
wsiąść do pociągu
byle jakiego
...
Może nawet dosłownie...
Dziś jadę Kołobrzeg, ot tak...

Pozdrawiam serdecznie.
Miłego dnia

Izka1^(*)

2024-10-22

Dziękuję za czytanie i miły komentarz.
Pozdrawiam serdecznie

sturecki

2024-10-19

Serce, na krawędzi życia, patrzy w otchłań, jakby w głębi cieni szukało odbicia, które mogłoby wszystko odmienić. Przyszłość już nie daje nadziei, a przeszłość dawno przeminęła, nawet na miłość nie ma miejsca – pochłonęła ją niemożliwość. Smutek teraz otula życie, choć kiedyś mogło być pięknie we dwoje, teraz wszystko wsiąka w mrok, cicho i nieodwracalnie. To, co wydawało się bliskie i możliwe, odchodzi sobie jak wiatr, zostawiając po sobie tylko echo niespełnionych marzeń.