Ostatni człowiek na świecie
Nie będziesz się musiał ubierać.
Czesać, pudrować i patrzeć w lustro
Bo nikt Cię nie będzie oceniał.
Nie będziesz narzekał ni żalił się,
Nie będziesz miał żadnych słuchaczy.
Jedynym na świecie zostaniesz.
Po innych tylko wspomnienia.
Wszystko co zechcesz weźmiesz.
Pracować nie będziesz musiał.
Jedynym zmartwieniem będzie dla Ciebie,
By znaleźć coś do jedzenia.
Marzenia i plany wygasną,
Gdy łatwo posiądziesz wszystko.
Zapał i chęci też znikną.
Nikt ich nie będzie doceniał.