Twoje Wiersze - widok z okna

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

zbiwito

2021-08-19

Jakby nie spojrzeć, gargulec ów bardziej niż Ty zasiedział się był w tym miejscu. Bym szacunek miał

Monika Larn

2021-08-20

Mnie nawet nie było w tym miejscu i to nie mój widok z okna. Osobiście uwielbiam gargulce. No, ale ja nie mam agorafobii. Pozdrawiam.

Osia

2021-08-18

Oczarowałaś mnie melancholijnym opisem pierwszych dwóch zwrotek Twojego wiersza.
gdzieniegdzie otwarte okna
przez które uciekają ludzkie byty
droga ruchliwa jak zwykle
trwała w swój monotonii jak zawsze - to bardzo wymowne wersy .
Z okna patrzysz w oczy gargulca ,który nie musi strzec budynku przed Tobą ;)
Gwiazdki upodobania są Twoje

Monika Larn

2021-08-19

Właśnie, bo to również swojski gargulec, choć symbolizuje tu lęk przed miastem, przed przestrzenią. W pewnym sensie PL chce go oswoić, udowodnić sam sobie, że nie ma czego się bać. Dziękuję i pozdrawiam.

LidiaM-9

2021-08-16

Wszystko zależy od tego, jak się patrzy, nie na co. Pewne widoki dla kogoś obcego, na przykład, mogą być nieciekawe, smutne albo straszne. Dla kogoś, kto ma własne miejsce w konkretnym otoczeniu widoki są swojskie, mogą budzić sentyment, dawać poczucie bezpieczeństwa.
Urzekły mnie szczególnie dwa wersy:
gdzieniegdzie otwarte okna
przez które uciekają ludzkie byty.

Odczytuję tu dwa znaczenia. Jedno takie, że będąc przypisanym do konkretnego miejsca, wybiega się niekiedy myślami gdzie indziej, drugie takie, że spędziwszy życie w jakimś miejscu, uchodzi się właśnie z niego w inną formę bytu.
Pozdrawiam.

Monika Larn

2021-08-19

Oczywiście, zależy od nastawienia, nastroju, osobowości. A te uciekające ludzkie byty tworzą historię danych miejsc, stanowimy o swej małej własnej przestrzeni, ale nie możemy jej zatrzymać na zawsze. Pozdrawiam.

Maba^(*)

2021-08-16

Człowiek usilnie się stara
oswoić nieoswajalne,
a tutaj jakaś maszkara
wyszczerza ślepia fatalne :))

Taki trochę bazyliszek - wystarczy lustro :)
Pozdrawiam serdecznie :))

Monika Larn

2021-08-19

właśnie :) To jest wiersz o agorafobii i wbrew pozorom nie mojej :) Pozdrawiam

Marek Żak

2021-08-16

Takie to widoki w mieście powszechne. Jednak każdy widzi inaczej, zakochani, albo odrzuceni, ci, którym sie udało, i ci którym znowu nie. To tylko tło. Pozdrawiam.

Monika Larn

2021-08-16

Tło do życia jest ważne. Starałam się pokazać tutaj... a nie może nie będę jednak o tym mówić :))) Pozdrawiam.

BardzoBardzo

2021-08-16

piękny jest świat ubrany w dziwności
co kształtem nieziemskim budzą maszkary
te zaś tu mają swe powinności
jak struny boskiej gitary

piękny jest świat ubrany w dźwięki
co uchu tak obce a jednak bliskie
od nich zaś każdy ruch miękki
i w tęcz kolory znajdą się wszystkie

piękny jest świat co barwą odziany
tak obcą oku człowieka
lecz świat mimo że obcy
jest domem który na nas zawsze czeka

i chociaż obcy krzykliwy
i pełen kształtów dziwacznych
to jednak nasz swojski
i chcemy w nim coś znaczyć

Pozdrawiam :)

BardzoBardzo

2021-08-16

w sumie to niby tak ale nie do końca ;) taka odpowiedź jest zawsze pod wpływem wiersza czytanego, więc mimo ze jest szybka to nie jest na poczekaniu :)

Monika Larn

2021-08-16

Dobre :) Tak na poczekaniu tę odpowiedź wymyśliłeś??

Pokaż mniej

Logowanie

widok z okna

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji