W jej pustym pokoju
Okna są tak duże by mogła bez ograniczeń dotykać świat
Tak by słońce bez wysiłku ogrzewało drewnianą podłogę
A księżyc poświatą swą czynił bielszą śniegów ścian
Czasami wiatr zakołysze długą półprzeźroczystą zasłoną
A deszcz niechcący zostawi ślad
Jej czarny kot lubi usiąść na parapecie, przeciągnąć od niechcenia grzbiet
Ona stąpając na palach sprawdza każdy kąt,
Czy czasem nie pojawił się niepostrzeżenie ktoś
kto mógłby zniszczyć
homeostazę tego mikroświata
............................
In her empty room
The windows are so large that she can touch the world without limits
So that the sun effortlessly warms the wooden floor
And the moon made the snow of the walls whiter with its light
Sometimes the wind will swing a long translucent curtain
And the rain will inadvertently leave a mark
Her black cat likes to sit on the windowsill, casually dragging its back
She walks on stilts checking every corner
Has anyone ever appeared unnoticed?
who could destroy
homeostasis of this microworld