X
Życie nasze i wędrówki nasze ( lata 80/90 XX wieku )
wolny
2020-08-20 17:57
I znowu dworzec w rodzinnym mieście.
I znowu z Tobą, wyruszam w świat,
dalekie wędrówki, po górach, po lesie
gdzie towarzyszem będzie i deszcz i wiatr.
Gdzie rozmów tysiące i spotkań miliony
nocą przy ognisku, spędzonych do dnia,
gdzie przyjaźnie i miłości szalone.
Wybuchają jak wulkany spod ziemi dna.
A życie nasze mknie jak meteor po niebie
I nie ma w nim żadnych, podobnych lat.
I nie wiedząc kiedy, zgaśniemy na dobre,
zostawiając innym, ten nasz chory świat
A wędrówki nasze, coraz to głębsze
przed siebie, w siebie - codzienny nasz szlak.
I nie wiem gdzie piekło, gdzie bramy niebios,
ale wiem, że warto, wędrować co dzień, tak.
I znowu z Tobą, wyruszam w świat,
dalekie wędrówki, po górach, po lesie
gdzie towarzyszem będzie i deszcz i wiatr.
Gdzie rozmów tysiące i spotkań miliony
nocą przy ognisku, spędzonych do dnia,
gdzie przyjaźnie i miłości szalone.
Wybuchają jak wulkany spod ziemi dna.
A życie nasze mknie jak meteor po niebie
I nie ma w nim żadnych, podobnych lat.
I nie wiedząc kiedy, zgaśniemy na dobre,
zostawiając innym, ten nasz chory świat
A wędrówki nasze, coraz to głębsze
przed siebie, w siebie - codzienny nasz szlak.
I nie wiem gdzie piekło, gdzie bramy niebios,
ale wiem, że warto, wędrować co dzień, tak.
