X
Exemplum nudy
wolny
2023-08-13 10:58
Cykl: Nie ma filozofa nad prostego chłopa
Puchu tyle, że się wciska za cholewki.
Chciałby człowiek dzikiego powietrza,
lecz ono srogie, siecze szpik.
Tuzin kiszonek, izby dwie,
a bratowy miot cherlawy od śniegów.
Omiecione. Na zaś ugotowane.
W piecu polana monotonnie jęczą.
Brzdęk w okiennice, mysie pisknięcie.
Jagódka ziewająca wespół z matulą.
Nudno tak,
że da się dostrzec przeciek sekund.
Dobre na nerwy takie rozwleczenie.
Zajść można w głowę.
Zdjąć puste pajęczyny
z chłopięcych mrzonek.
Ze wzrokiem zahaczonym
na tlącym się knocie,
cicho nucić pieśń dziękczynną,
że jeszcze jest się świadkiem przemian.
Chciałby człowiek dzikiego powietrza,
lecz ono srogie, siecze szpik.
Tuzin kiszonek, izby dwie,
a bratowy miot cherlawy od śniegów.
Omiecione. Na zaś ugotowane.
W piecu polana monotonnie jęczą.
Brzdęk w okiennice, mysie pisknięcie.
Jagódka ziewająca wespół z matulą.
Nudno tak,
że da się dostrzec przeciek sekund.
Dobre na nerwy takie rozwleczenie.
Zajść można w głowę.
Zdjąć puste pajęczyny
z chłopięcych mrzonek.
Ze wzrokiem zahaczonym
na tlącym się knocie,
cicho nucić pieśń dziękczynną,
że jeszcze jest się świadkiem przemian.
Zapraszam do poprzednich części
![[ GALBA ]<sup>(*)</sup>](/imagethumb,UjFENnU2KTNmOFY0QDQ4OUc4LjU.jpg,icons,150x150)
