X
dożynki
biały (bez rymów)
2023-08-27 13:48
zbliża się rzężeniem gitar
w miodowych refleksach
strun. nie ma nic na celu,
wybieganie z zasiedzenia -
nim ogarną cienie smutne
w przeżuwaniu liści niczym
pogrzeb brnący po czubki
głów w deszczu, po kolana
w nagrobkach. panowanie
pikseli o odcieniach czerwieni,
rdzą równoleżników skapujące
w żyły. może poza morzem,
morze ma to flow. może poza
formą oswajania bytu z fakturą
niebytu jak zeszkielecenie
oswoiłaś się już? - pani soki
wyczuwa jak plujka padlinę,
pani się przysiądzie - rusza
mi się ząb. mam kieszenie pełne
kawałków na takie okazje
w miodowych refleksach
strun. nie ma nic na celu,
wybieganie z zasiedzenia -
nim ogarną cienie smutne
w przeżuwaniu liści niczym
pogrzeb brnący po czubki
głów w deszczu, po kolana
w nagrobkach. panowanie
pikseli o odcieniach czerwieni,
rdzą równoleżników skapujące
w żyły. może poza morzem,
morze ma to flow. może poza
formą oswajania bytu z fakturą
niebytu jak zeszkielecenie
oswoiłaś się już? - pani soki
wyczuwa jak plujka padlinę,
pani się przysiądzie - rusza
mi się ząb. mam kieszenie pełne
kawałków na takie okazje
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
4 razy
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
fuyuko
2023-08-27
No cóż, jak zawsze bardzo ciekawy, zatrzymujący wiersz!
Bardzo podoba mi się trzecia strofa. Dożynki zawsze na koniec lata... więc coś umiera w nas i wokól nas.... zamyśliam się.
Serdeczności przesyłam
Bardzo podoba mi się trzecia strofa. Dożynki zawsze na koniec lata... więc coś umiera w nas i wokól nas.... zamyśliam się.
Serdeczności przesyłam
Richard Austin
2023-08-27
Egzystencję w kolorze czerwonym symbolizowana być może, wichry i burze się w jej trakcie przetaczają, lecz kto w trudnych chwilach dopomoże? Pozdrawiam
samisen
2023-08-27
to jest niepowtarzalne...
z przyjemnością pomogę
z przyjemnością pomogę
2023-08-28
przy dożynkach pomóc mogę,
każdy musi odetchnąć swoim powietrzem…
spojrzenie pomaga zaczerpnąć jeszcze
przenikliwe dreszcze do stóp
przesiąknięte deszczem
kiedy karmi się bólem
żalem i łzami…
każdy musi odetchnąć swoim powietrzem…
spojrzenie pomaga zaczerpnąć jeszcze
przenikliwe dreszcze do stóp
przesiąknięte deszczem
kiedy karmi się bólem
żalem i łzami…
Autor poleca
Autor na ten moment nie promuje wierszy
Inne wiersze z tej samej kategorii
droga do wnętrza
- Bożena Joanna
Co zrobić z ranami serca?
- rzabaprzezrz
- '' I NO BY RZECZ, ZAISTNIEĆ SŁOWEM...'' -
- tęcza
Kosmiczny sen...
- kmalenka8
DOJRZAŁY OWOC
- JNaszko
gdybym miała syna nosiłby imię Essere
- Mgła(*)
rymować się z prawdą
- Katarzyna Anna Koziorowska(*)
Tysiąc słońc
- Eva
Tego uczyła nas
- Waldi1
przedmieścia
- marekg
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności