Twoje Wiersze - W witrynach schematów

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Phil Insomnia

2021-07-21

Przyjemny powiew wytchnienia, aż chciałoby się czytać i zanurzyć w nim bez końca. Moc serdeczności :))

SuviMay

2021-07-22

Bardzo proszę, nie krępuj się :) Pozdrówki

ZOLEANDER

2021-07-20

Brzmi jak głęboki pełen ulgi oddech... moc serdeczności :)

SuviMay

2021-07-22

O to chodziło :) Cieszę się, że poczułaś :) Pozdrowienia

Bronisława Góralczyk^(*)

2021-07-20

Zatrzymałaś, SuviMay :)
Pozdrawiam i gwiazdki zostawiam:) B.G.

SuviMay

2021-07-22

Cieszę się i dziękuje Broniu :) Pozdrawiam ciepło :)

Witold

2021-07-19

No tak,
w moim własnym śnie
te "moje piersi do granic"
nie nadają się do wiersza.
🤓

SuviMay

2021-07-20

...do granic błogości! No patrz, a w moim śnie te piersi mi pasują jak ulał 😉😄

Afrodyta^(*)

2021-07-19

Rozstania z tym, co nas przygniata i zniewala nie są proste, wymagają odwagi, budzą strach. Warto jednak próbować, by w końcu oddychać pełną piersią.

SuviMay

2021-07-20

Wymagają odwagi i sporo pracy, niełatwej pracy. Dzięki za komentarz Aga :)

Iks Weli

2021-07-19

Tak, pięknie mi się to czytało i straszna radochę mi sprawiła jakaś nutka pewności , że bardzo dobrze to rozumiem :)
Ciekawe to jest, co dalej, jeśli świadomość nie pozwoli uwadze poprzestać na tym, co swoim specyficznym sposobem, stawiasz jej na drodze, zwłaszcza mężczyznom, jak sądzę ;) "do granic
błogości własnego snu". Ale czy gdy minie, to nie zdejmiesz z manekina tego... No i jeszcze raz to samo? A czemu nie? :) Najpierw "do granic", najpierw "w pełni" poczuć wszystko, co nam narzucił świat, jak płaszcz na nagie ciało, rozumieć każdy krok swój własny i wiedzieć, co musi zrobić i jak :)
No :) Podoba mi się, jak się wkradł w łaski mojego umysłu ten wiersz :) Pozdrowionka

Iks Weli

2021-07-20

Kontekst, o którym wspomniałaś może ograniczyć sobie tylko Czytelnik, poprzestając w swoim odbiorze wiersza jedynie na konkretyzacji sugestii obrazów i niedopowiedzeń prawie jednoznacznych ;) Ja tego nie zrobiłem. Ja już wiem, że maksymalizujesz zmysłowość nie tylko, aby dać przykład i udowodnić, że poezja może działać, jak afrodyzjak ;) Wierz mi, to jeden z tych Twoich wierszy, o których snuć mógłbym opowieści... Słowem, kiedy pokocham schemat, zmieni się on w nową ścieżkę, prowadzącą dalej, tak? :)... Swoją drogą, to "w witrynach schematów", jest tytułem wspaniale opisującym naszą współczesną rzeczywistość w kulturze "witryn sklepowych" - zarówno tych mijanych na ulicach, jak tych przewijanych w sieci - które manipulują nami właśnie schematami :) No to wtorkopozdrowionka :)

SuviMay

2021-07-20

Kontekst jest szerszy, nie ogranicza się do mężczyzn, choć i rozmaitych relacji dotyczy. Uporczywe schematy, ciągnące się od dziecka, rzutujące na przekonania dotyczące siebie i świata wokół.
"No i jeszcze raz to samo? A czemu nie?" - słuszne spostrzeżenie. To tak jak z przebudzeniem - nie oznacza, że będziesz chodzić już wiecznie z głową w błogich chmurach, możesz za to przenosić to, czego się nauczyłeś, na życie na tej planecie. I paru innych pewnie też ;P Dzięki za koment! Cieszę się, że zagościł na moment w Twoim umyśle. Pozdrówki