Zmiana klimatu dla odmiany, czyli czas na głupawkę :)



Kto powiedział, że Wietnamczyk
psa usmażył Polakowi,
temu kotłem w głowę palnę
przed katedrą lub kościołem.
*
Kto powiedział, że od Polek
są piękniejsze Ukrainki,
wszystkie włosy mu wygolę
i na klucz zamknę w zakrystii.
*
Kto powiedział, że Murzyni,
ci z Nigerii, to leniwce,
temu zęby każę wybić,
potem na plebanii liczyć.
*
Kto powiedział, że Krakusy,
to są polskie skąpiradła,
temu wyrwę z brody wąsy
i rozsypię w kolegiacie.
*
Kto powiedział, że górale,
ci z Podhala nie są dumni.
temu drzazgi wsadzę w gacie -
prosto z ciemnej, starej kruchty.
*
Kto powiedział, że Hindusi
to Indianie z Amazonii,
każę wywiesić za uszy
przed parafialnym kościołem.
*
Kto powiedział, że Chińczyków
porcelana nie jest dziełem,
temu rzęsy mocno przytnę,
choćby w Mariackim Kościele.
*
Kto powiedział, że Polacy,
to dla Węgrów nie bratanki,
tyłek będzie moczył w kadzi
pokrzyw u Alberta braci.
*
Kto powiedział, że Anglicy,
wprost z Londynu, to dziwacy,
ten z Pythonem będzie liczył
śmieszne kroki na plebanii.
*
Kto powiedział, że zmysłowy
bardziej Francuz od Polaka,
temu obetnę klejnoty,
i powieszę przed parafią.

********

Moskalik wg. Wiki, - krótki, rymowany i dowcipny wierszyk, będący parodią fragmentu Poloneza Kościuszki, napisanego przez Rajnolda Suchodolskiego w 1831 roku:

„Kto powiedział, że Moskale
Są to bracia nas Lechitów,
Temu pierwszy w łeb wypalę
Przed kościołem Karmelitów.”

W dwóch pierwszych wersach, zaczynając od sformułowania Kto powiedział, że ... lub podobnego, umieszcza się jakąś opinię, najczęściej zawierającą w sobie nazwę narodu czy plemienia. W trzeciej – groźbę dla tego, kto będzie ją wygłaszał i w czwartej – miejsce, gdzie zostanie ona zrealizowana (zazwyczaj jest to kościół albo inny budynek kościelny).
Pomysł na tworzenie takich wierszyków narodził się w latach 50 tych, XX wieku.
Wisława Szymborska pisała, że pierwszy wierszyk ułożyła ona albo poeta Adam Włodek (jej mąż) .