X
Snobizm czy filozofia życia
biały (bez rymów)
2020-11-25 17:12
Nie jest to już spleen czy nieokreślony stan duszy właściwy czasom fin de siecle’u. Nie jest to również nihilizm, który w pewnym sensie zmierza do unormowania wszystkiego poprzez zniszczenie, pasję resentymentu. Nie, melancholia jest zasadniczym tonem systemów funkcjonalnych, współczesnych systemów symulacji, programowania i informacji. Melancholia jest nieodłączną właściwością sposobu znikania sensu, sposobu ulatniania się i rozpraszania sensu w systemach operacyjnych. I wszyscy jesteśmy melancholikami.
~Jean Baudrillard - Symulakry i symulacja
~Jean Baudrillard - Symulakry i symulacja
Wystarczy byle odgłos, by powróciły powroty.
Zapach, gest, czasem cisza.
Niczego tam nie znajdziesz, szepcze echo,
prócz cieni, gruzu, ostrzy zardzewiałych noży.
Nie mieszkam nigdzie, tylko wpadam
w betonowe szczeliny, na chwilę,
nocuję i bywam,
kocham i nienawidzę.
Doskonale anonimowi sąsiedzi obserwują
moje linoleum, banalne okulary, podsłuchują,
czują jak nasiąkam.
Zalewam się na progu przeddorosłości,
pośród głęboko schowanych
koszmarnych prawd.
Zanim zatonę w miękkiej wacie,
nim spłynie po mnie czarna melancholia,
sypnę cynizmem uczynków,
i zapadnę w chwili zatrzymanej na wieczność.
Zapach, gest, czasem cisza.
Niczego tam nie znajdziesz, szepcze echo,
prócz cieni, gruzu, ostrzy zardzewiałych noży.
Nie mieszkam nigdzie, tylko wpadam
w betonowe szczeliny, na chwilę,
nocuję i bywam,
kocham i nienawidzę.
Doskonale anonimowi sąsiedzi obserwują
moje linoleum, banalne okulary, podsłuchują,
czują jak nasiąkam.
Zalewam się na progu przeddorosłości,
pośród głęboko schowanych
koszmarnych prawd.
Zanim zatonę w miękkiej wacie,
nim spłynie po mnie czarna melancholia,
sypnę cynizmem uczynków,
i zapadnę w chwili zatrzymanej na wieczność.
