X
Skrót
satyra
2020-03-31 15:53
Skrót
Myśl w tym wierszu - być może? - jest prosta, jak drut.
Skrót, moi drodzy, skrót.
Jednakże każdy drut ma jakiś tył i jakiś ma przód.
Skrót, moi drodzy, skrót.
Pchają się rymy:
But, trud lub fiut.
Wciska się glut,
Miód bądź smród.
Co rym podpowie, zlepkiem jedynie jest słów.
Skrót, moi drodzy, skrót.
Temat cienki.. Wiosenny na rzece to lód.
Skrót, moi drodzy, skrót.
Brzęczą więc w uszach:
Płód, wrzód i głód.
Korcą nieznośnie:
Sód, lud czy ród.
Pisząc niniejszy wierszyk, czym temat ów zmógł?
Skrót, moi drodzy, skrót.
Liczę wszak, że on spocznie u rozsądnych stóp.
Skrót, moi drodzy, skrót.
Bogumił Pijanowski
Myśl w tym wierszu - być może? - jest prosta, jak drut.
Skrót, moi drodzy, skrót.
Jednakże każdy drut ma jakiś tył i jakiś ma przód.
Skrót, moi drodzy, skrót.
Pchają się rymy:
But, trud lub fiut.
Wciska się glut,
Miód bądź smród.
Co rym podpowie, zlepkiem jedynie jest słów.
Skrót, moi drodzy, skrót.
Temat cienki.. Wiosenny na rzece to lód.
Skrót, moi drodzy, skrót.
Brzęczą więc w uszach:
Płód, wrzód i głód.
Korcą nieznośnie:
Sód, lud czy ród.
Pisząc niniejszy wierszyk, czym temat ów zmógł?
Skrót, moi drodzy, skrót.
Liczę wszak, że on spocznie u rozsądnych stóp.
Skrót, moi drodzy, skrót.
Bogumił Pijanowski
