X
Podróż przez meandry słów smaku
biały (bez rymów)
2020-08-29 15:17
Lecę skrzydłami wieczności
choć czas mi wiecznie ucieka,
prowadząc mnie na manowce
meandrów mego umysłu;
W których rubaszne obrazy
robią rozkoszną robotę,
ratując rdzewiejące ramy
rozklekotanego rozumu.
Rozum rwie rozkosz radosną
dopieszczając duszę zduszoną
złem z zapomnianych zdarzeń,
stłumionym stanem seledynu
Wikt ów witam wiwatem.
Wyzwala wenę wewnętrzną
spopielając sen spaczony
stopując stan samozniszczenia.
choć czas mi wiecznie ucieka,
prowadząc mnie na manowce
meandrów mego umysłu;
W których rubaszne obrazy
robią rozkoszną robotę,
ratując rdzewiejące ramy
rozklekotanego rozumu.
Rozum rwie rozkosz radosną
dopieszczając duszę zduszoną
złem z zapomnianych zdarzeń,
stłumionym stanem seledynu
Wikt ów witam wiwatem.
Wyzwala wenę wewnętrzną
spopielając sen spaczony
stopując stan samozniszczenia.
