X
Egzekucja mych słabości
biały (bez rymów)
2020-09-14 18:01
Spopielam emocje, co złudne
na stosie swej znieczulicy.
Słyszę ich wrzask rozpaczliwy,
najgłośniej zaś wrzeszczy sumienie;
Któremu splunąłem w twarz dawno.
Czymże jest? Pułapką zwykłą.
Siecią pajęczą, w której
motając się męczy ofiara.
Ja zaś, Pan swej własnej woli,
Bóg kultu, co powstał wśród wspomnień
dobijam już mizerykordią
ostatni sentyment zwodniczy...
Empatia mnie błaga o litość,
lecz litość spłonęła już dawno
wraz z przebaczeniem, które
nóż w plecy mi wbiło zdradziecko.
I płonie. Zaś swąd spalenizny
dziś pachnie jak ogród różany.
Patrz, Boże! Zbierz już coś zasiał!
Patrz jak twe kłamstwa odrzucam!
na stosie swej znieczulicy.
Słyszę ich wrzask rozpaczliwy,
najgłośniej zaś wrzeszczy sumienie;
Któremu splunąłem w twarz dawno.
Czymże jest? Pułapką zwykłą.
Siecią pajęczą, w której
motając się męczy ofiara.
Ja zaś, Pan swej własnej woli,
Bóg kultu, co powstał wśród wspomnień
dobijam już mizerykordią
ostatni sentyment zwodniczy...
Empatia mnie błaga o litość,
lecz litość spłonęła już dawno
wraz z przebaczeniem, które
nóż w plecy mi wbiło zdradziecko.
I płonie. Zaś swąd spalenizny
dziś pachnie jak ogród różany.
Patrz, Boże! Zbierz już coś zasiał!
Patrz jak twe kłamstwa odrzucam!
