Twoje Wiersze - Meta...

Meta...

nieregularny

2025-12-12 00:25

Umieram co dzień troszeczkę
pchany czasem jak wiatrem
życie tak szybko uciekło
trudno pogodzić się z losem

I choć wolniejszy mój krok
i unikam zadyszki w biegu
to przecież w tłumie obok
coraz mniej mam kolegów

Meta się zbliża nieuchronnie
lecz podium za nią nie stoi
położę się na łące spokojnie
to nagrodą po życia znoju

autor

Odyseusz62

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Jastrz

godzinę temu

Nie śpieszno mi do mety, ale też się jej specjalnie nie boję. Wręcz przeciwnie - jestem bardzo ciekaw, co ze mną będą, gdy już tę metę osiągnę. (Mimo wszystko ta ciekawość nie jest aż tak wielka, abym dążył do mety na skróty.) Ke sera sera.

Jastrz

godzinę temu

co ze mną będzie

Waldi1

godzinę temu

tym się nie przejmuj ... każdego z nas ta meta czeka ..ja do niej podchodzę z humorem i dlatego śmierć przede mną ucieka ... a biegnę za nią ... jak za pękną panią ... wołając miła poczekaj ... a ona włącza trzeci bieg i jak ja mam za na do tej mety biec ... pozdrawiam serdecznie ...staruszku uśmiechnij się ...

Pokaż mniej

Logowanie

Meta...

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji